Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι που ασχολούνται με την εξωτερική και την αμυντική πολιτική, μας έχουν συνηθίσει στην πρακτική αυτή: λαμβάνουν αποφάσεις, οι οποίες δεν κυριαρχούνται από σύνεση και λογική. Το έχουν αποδείξει σε όλα τα μεγάλα μέτωπα που άνοιξαν, (και τα οποία έκλεισαν άρον-άρον εις βάρος των συμφερόντων της χώρας τους). Πρόκειται για τα ίδια τα έρμα στρατηγικά συμφέροντα που επικαλούνται κάθε φορά για να δικαιολογήσουν άδικες εισβολές και επεμβάσεις.
Μέχρι στιγμής, ο πόλεμος στο Ιράκ έχει αποδειχθεί καταστροφικός. Οι νίκες των Αμερικανών και των συμμάχων τους, είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αντίθετα, οι ήττες είναι καθημερινές. Χιλιάδες οι νεκροί. Οι διεθνείς οργανισμοί έχουν πιστοποιήσει πως στο διάστημα των τεσσάρων ετών, έχει ξεπεραστεί ο αριθμός των θυμάτων του παρανοϊκού Σαντάμ Χουσεϊν στα 20 και πλέον χρόνια της δικής του κτηνώδους εξουσίας. Τα νοσοκομεία δεν έχουν δυνατότητα να δεχθούν άλλους τραυματίες. Χάθηκαν περιουσίες δισεκατομμυρίων και οι Ιρακινοί αναγκάστηκαν να μεταναστεύουν μαζικά. Κάθε μέρα διεξάγονται επιχειρήσεις μετακίνησης πληθυσμών, οι οποίες αποτελούν αμερικανική πολιτική για την πολύπαθη χώρα. Κατά τα άλλα, όλες τους οι κινήσεις χαρακτηρίζονται από τον... σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Το ιρακινό Κουρδιστάν είναι η μοναδική περιοχή όπου τα πάντα κυλούν ομαλά. Οι αξιωματούχοι και οι αναλυτές στην Ουάσιγκτον έχουν ισχυριστεί κατ επανάληψη πως το βόρειο Ιράκ είναι «ένας παράδεισος». Θα ναι ίσως η μόνη φορά, που άνθρωποι της κυβέρνησης του Τζόρτζ Μπους, λένε την αλήθεια. Και όμως... Ο Αμερικανός πρόεδρος, αποφάσισε φαίνεται να παίξει στη ρουλέτα την υποστήριξη των συμμάχων του Κούρδων, του μοναδικού λαού στην πολύπαθη αυτή περιοχή, που υποστήριξε την πολιτική του Λευκού Οίκου, πληρώνοντας ακριβό τίμημα. Οι Κούρδοι του βορείου Ιράκ μετρούν χιλιάδες νεκρούς από τον Μάρτιο του 2003.
Ο πρώην υπουργός Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο οποίος μίλησε δημόσια και άλλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι που τοποθετήθηκαν ιδιωτικά, αφιέρωσαν ύμνους για τους Κούρδους και, την ίδια στιγμή, υπογράμμισαν πως για τα πάθη των Ηνωμένων Πολιτειών και τους νεκρούς τους, ευθύνεται η Τουρκία, και προσωπικά ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερτογάν. Ο κ. Ράμσφελντ είχε δηλώσει επίσης ότι θα έκοβε τα πόδια οποιουδήποτε αναμειγνυόταν στις υποθέσεις του Ιράκ. Ο πρώην υπουργός και οι συνεργάτες του έφυγαν και οι νέοι που ακολούθησαν, εμφανίζουν απώλεια μνήμης... Από την περασμένη Πέμπτη, οι φήμες στην Ουάσιγκτον δίνουν και παίρνουν (Εθνος, Σάββατο 28 Ιουλίου, 2007, σελίδα 12). Μία δήλωση του βοηθού υφυπουργού Εξωτερικών, Ματτ Μπράιζα, στο Washington Institute, ήταν η αφετηρία. Ο κ. Μπράιζα, που ανέλαβε να «ηρεμήσει» τους Τούρκους, είπε τα εξής: «Ως προς το θέμα του ΡΚΚ, δεν έχουμε τηρήσει τα υπεσχημένα, αλλά είμαστε αφοσιωμένοι στην εξάλειψή του. Η διάθεση έχει μεταστραφεί στην Ουάσιγκτον και πρέπει να αναμένονται περισσότερα τους επόμενους λίγους μήνες από την πλευρά της ιρακινής κυβέρνησης και της δικής μας».
Η ατραπός που ακολουθεί ο Λευκός Οίκος είναι άκρως επικίνδυνη. Η συμφωνία εξόντωσης των ανταρτών του ΡΚΚ, την οποία αρνείται να επιβεβαιώσει η αμερικανική κυβέρνηση, θα στρέψει τη συντριπτική πλειοψηφία του κουρδικού λαού εναντίον των Αμερικανών και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα απολέσουν τους μοναδικούς γνήσιους συμμάχους τους. Θα είναι η τέταρτη φορά, από το 1974, που η Αμερική προδίδει τους Κούρδους. Θα είναι άραγε και η φαρμακερή (για τους Αμερικανούς);
