ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΧΡΙΣΤΑΚΗ
Μήνες, μέρες και ώρες αγωνίας μέχρι το DNA
Μήνες, μέρες και ώρες βασανιστικές έζησαν οι πρωταγωνιστές της ιστορίας του Χριστάκη Γεωργίου μετά το μήνυμα του Χακάν Κουτεβού από τα Άδανα. Τα όσα διαδραματίστηκαν στη συνέχεια μέχρι τον Ιούνιο που έγινε το DNA, είναι συγκλονιστικά. Από την επίσκεψη του αδελφού του μικρού Χριστάκη στα Άδανα, τη συνάντησή του με τον Χακάν αλλά και τη μητέρα του Χακάν, μέχρι και το ταξίδι της Μυροφόρας στο Λονδίνο και τις εξελίξεις μέχρι το αρνητικό αποτέλεσμα. Όμως παρά τις διαβολικές συμπτώσεις που οδήγησαν στο τετράμηνο της αγωνίας, η ζωή αποδεικνύει ότι έχει τον τρόπο να οδηγεί τελικά και στην αλήθεια. Και στην περίπτωση του Χριστάκη η οποία...ναι συνεχίζεται παρόλα αυτά.
Στη Ραιδεστό
Στις 10 Μαρτίου με το σημείωμα της κ. Μυροφόρας στα χέρια πήγαμε στην πόλη Τεκιρντάγ (παλιά Ραιδεστός της Ανατολικής Θράκης η οποία από το 1922 ανήκει στην Τουρκία και που με την ανταλλαγή πληθυσμών απέκτησε ομοιογενή τουρκικό πληθυσμό. Το ταξίδι από την Πόλη διήρκεσε τέσσερις ώρες με το ταξί . Αποστολή μας ήταν να συναντήσουμε ένα γιατρό, ο οποίος σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες που εστάλησαν στη μάνα του Χριστάκη από το Λονδίνο, ταίριαζε στο προφίλ του αγνοούμενου παιδιού. Ο γιατρός Μ.Κ. αν και αποφεύγει τη δημοσιότητα, ανταποκρίθηκε πρόθυμα όταν ζητήσαμε να τον συναντήσουμε καθότι όπως μας είπε ήθελε να ξεκαθαρίσει το ζήτημα, που όπως φάνηκε τον ταλαιπωρούσε γιατί εδώ και καιρό κάποιος από το Λονδίνο του τηλεφωνούσε και επέμενε φορτικά "να του πει την αλήθεια".Το σπίτι του γιατρού στην παράλια εκείνη πόλη των 100,000 κατοίκων είναι σε μια αμερικανικών προτύπων κλειστή με περιτοίχισμα συνοικία 30 επαύλεων, με πύλη και θυρωρό. Μας άνοιξε η νταντά των παιδιών του και μας υποδέχθηκε ο γιατρός με την επίσης γιατρό σύζυγο του θερμά και χωρίς προκαταλήψεις. Δεν ήταν δύσκολο να μας πείσει ότι δεν είχε καμία σχέση με τον αγνοούμενο Χριστάκη, διότι και μόνο η ηλικία ήταν εντελώς διαφορετική όπως αποδεικνύεται από το διαβατήριο και το πιστοποιητικό γεννήσεως του ανθρώπου. Μας εξέφρασε την προθυμία του να συναντήσει την κυρία Μυροφόρα και μας παρακάλεσε να της διαβιβάσουμε τη συμπάθειά του για το δράμα της.
Άλλα δυο σημάδια
Σε μια οικογενειακή σύναξη στα Λατσιά, στο σπίτι του Λοΐζου Γεωργίου, αδελφού του Χριστάκη, που έγινε αμέσως μετά την επιστροφή μας από τα Άδανα ενημερώσαμε την οικογένεια της κ. Μυροφόρας για όλα όσα διαδραματίσθηκαν και για το γεγονός ότι πλέον θα αναμέναμε το πράσινο φως από τον Χακάν Κουτεβού για να γίνει το DNA που θα έλυνε οριστικά τις όποιες απορίες. Μάλιστα εκείνο το βράδυ έθεσα ενώπιον της οικογένειας και ξεκαθαρίστηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι και ο μικρός Χριστάκης Γεωργίου, όπως και ο Χακάν, εκτός από τα σημάδια στα πόδια είχε και ένα γενετήσιο σημάδι στον κορμό πάνω από το γλουτό και ένα σημάδι στο κεφάλι. Του Χριστάκη προκλήθηκε από τριχοφάγο ενώ ο Χακάν δεν ήξερε από πού... Τα πράγματα πια γίνονταν πιο πολύπλοκα αλλά και πιο ελπιδοφόρα...
Ξανά στα Άδανα
Οι επαφές και οι συζητήσεις με τον Χακάν Κουτεβού συνεχίστηκαν για ένα μήνα μέσω του διαδικτύου και του τηλεφώνου. Τα στοιχεία που όπως μας έλεγε συγκέντρωνε έκαναν τα πράγματα πιο σύνθετα και αντί να απομακρύνεται το ενδεχόμενο να είναι ο Χριστάκης γινόταν όλο και πιο πιθανό. Σε μια από τις επικοινωνίες μας στις αρχές Απριλίου ζήτησε όπως πάω ξανά στα Άδανα. Αποδέχθηκα την πρόταση και αμέσως ενημέρωσα την οικογένεια της κ. Μυροφόρας. Ο γιος της Λοΐζος μου ζήτησε να διαβιβάσω στον Χακάν την επιθυμία του να πάει μαζί μου στα Άδανα, η οποία και έγινε αποδεκτή.
Συνάντηση με τον αδελφό
Φτάσαμε στα Άδανα με τον Λοΐζο το Σάββατο 14 Απριλίου ενωρίς το απόγευμα και καταλύσαμε στο ξενοδοχείο "Μαβί Σουρμελί". Η συνάντηση μας με τον Χακάν ήταν ορισμένη για τις πέντε το απόγευμα στο ξενοδοχείο. Ήρθε με τη σύζυγο και την κόρη του. Καθόμασταν στην καφετέρια. Έκαμα τις συστάσεις ενώ ήταν φανερή η αμηχανία από πλευράς και των δύο. Χειραψία και στη συνέχεια ακολούθησε η συνάντηση των ματιών με τα χέρια ακόμα ενωμένα. Τα μάτια ως φαίνεται μίλησαν και η χειραψία εξελίχθηκε σε αγκαλιά. Αυτό ήταν. Εκείνο τα Σαββατοκύριακο οι δυο τους ήταν συνέχεια αγκαλιά. Ο Χακάν επέμεινε να φύγουμε αμέσως και να πάμε στο σπίτι του. Δεν προλάβαμε να πιούμε τον καφέ που είχαμε παραγγείλει. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο του και πήγαμε στο σπίτι του όπου μας περίμενε ο γιος του Μερτ, ζεστό τσάι και γλυκά.
Τα είπαν σαν αδέλφια
Λοΐζος και Χακάν έπιασαν να εξιστορούν ο ένας στον άλλο επεισόδια από την παιδική τους ηλικία, ενώ ο Λοΐζος καθόταν αγκαλιά με τη μικρή Ιλάιτα. Από την κουβέντα δεν προέκυπτε οτιδήποτε νέο που θα έριχνε περισσότερο φως, μέχρι που ο Χακάν μας είπε ότι θυμόταν μια φάση που έπαιζε σε ένα βουναλάκι από χώμα στην αυλή και τον κρατούσε ο πατέρας από το χέρι, ενώ θυμόταν και ένα σπίτι χαλασμένο με τοίχους πράσινους πίσω από την αυλή. Ο Λοΐζος έμεινε έκπληκτός λέγοντας ότι πίσω από το σπίτι τους στο Παλαίκυθρο υπήρχαν χαλασμένα από το 1963 σπίτια Τ/Κ και πως το 1974 είχαν μεταφέρει ένα φορτίο αμμοχάλικο για να φτιάξουν τσιμέντο στην αυλή και πως πάνω στο φορτίο εκείνο έπαιζε ο Χριστάκης. Μάλιστα η Μυροφόρα το μάλωνε το παιδί διότι λερωνόταν και ο πατέρας τους Γιώργος της έλεγε "άσ' το να παίξει, είναι παιδί"! Στη συνέχεια μίλησαν και για τα σημάδια και ο Χακάν τα επέδειξε στο Λοΐζο ο οποίος κατέληξε: " Είναι ο Χριστάκης μας. Δεν γίνεται να υπάρχουν τόσες συμπτώσεις. Εξάλλου δεν μπορεί να θυμάται Τούρκο πατέρα αφού εκείνος είχε πεθάνει όταν ο Χακάν ήταν δύο χρονών. Άρα το δικό μας πατέρα θα θυμάται...". Το δικό μου σχόλιο ήταν πως θα έπρεπε να κρατήσει κάποια επιφύλαξη μέχρι να γίνει το DNA. Ο Λοΐζος όμως εκείνη τη στιγμή ήταν κυριολεκτικά αλλού.
Η κουβέντα συνεχίστηκε στο εστιατόριο "Παλιά Ιστανπούλ", με την Ιλάιτα να κλέβει στην παράσταση με τα τραγούδια της.
Πρόσκληση από τη μάνα του Χακάν
Η νύχτα του Σαββάτου 14 Απριλίου τέλειωσε με μια επίσκεψη μας κατόπιν προσκλήσεως στο σπίτι της οικογένειας του πεθερού του Χακάν ενώ υπήρχε και πρόσκληση για την επαύριον το απόγευμα από τη μάνα του Χακάν, η οποία ζήτησε να την επισκεφθούμε στο σπίτι της. Το επόμενο πρωί γύρω στις δέκα κατεβήκαμε στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου με τον Λοΐζο και προς μεγάλη μας έκπληξη βρήκαμε τον Χακάν να μας περιμένει πίνοντας τσάι. "Θέλω να σας κάμω μια ξενάγηση στην πόλη και μετά να πάμε για φαΐ σε ένα εστιατόριο στη λίμνη, πριν πάμε να συναντήσουμε τη μητέρα μου", μας δήλωσε. Έτσι κι έγινε. Στη διάρκεια της ξενάγησης ο Χακάν αγόρασε δώρα για όλους μας και ιδιαίτερα για τη Μυροφόρα.
Η συνάντηση με τη μάνα
Στο 13ο όροφο μιας σχεδόν νεόδμητης πολυκατοικίας βρίσκεται το διαμέρισμα της μάνας του Χακάν. Μια κυρία γύρω στα 70, ντυμένη ευρωπαϊκά, ακάλυπτη φορώντας παντελόνι και μακιγιάζ, μας υποδέχθηκε θερμά. "Η μάνα μου", έκανε τις συστάσεις ο Χακάν. Στο σπίτι ήσαν κι άλλοι. Ο ετεροθαλής αδελφός του Χακάν, η κοπέλα του και η αδελφή του με τα παιδιά της. Ήρθε το ζεστό τσάι στα πατροπαράδοτα ποτηράκια και άρχισε η συζήτηση. Από όλη την κουβέντα το άξιον αναφοράς ήταν ότι το 1974 θυμάται να φτάνουν κοντά στη γέφυρα ελικόπτερα από την Κύπρο και το άλλο που παραδέχθηκε ότι την περίοδο που το παιδί ήταν περίπου στην ηλικία των έξι εκείνη απουσίαζε για κάποια μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Πόλη. Κατέληξε δε διατυπώνοντας ένα ερώτημα που σκέφτηκα ότι καμιά μάνα ήταν σίγουρη πέραν πάσης αμφιβολίας για το παιδί της δεν το εκστόμιζε: "Αν ο Χακάν δεν είναι το παιδί μου, τότε που είναι το παιδί μου;".
Το ίδιο απόγευμα φύγαμε με το Λοΐζο από τα Άδανα επιστρέφοντας στην Κύπρο, με την υπόσχεση του Χακάν ότι θα φροντίσει να βρει το χρόνο και να κάμει τις απαιτούμενες διευθετήσεις ώστε να γίνει τελικά η εξέταση του DNA.
Προϋποθέσεις για DNA
Επιστρέφοντας στην Κύπρο μπήκαμε σε ένα μεγάλο κύκλο ηλεκτρονικής αλληλογραφίας με τον Χακάν, μέσα από τον οποίο μας περιέγραφε τους προβληματισμούς, τις αμφιβολίες του, τις πεποιθήσεις αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε σε σχέση με το ζήτημα DNA. Έφτασε μάλιστα σε μια φάση που είχε έντονες συζητήσεις με τη σύζυγο του για τις -δικαιολογημένες- αντιρρήσεις της. Με αυτά και αυτά πέρασαν δύο ολόκληροι μήνες από την τελευταία μας συνάντηση, όταν στις αρχές του Ιούνη με πληροφόρησε ότι ήταν έτοιμος για το DNA, το οποίο όμως προτιμούσε να γίνει στο Λονδίνο και όχι οπουδήποτε αλλού. Βρήκαμε την επιθυμία του λογική και προχωρήσαμε στις διατυπώσεις. Χρειαζόταν ο ίδιος περίπου 15 μέρες για να πάρει βίζα εξόδου από την Τουρκία.
Ταξίδι στο Λονδίνο
Την Τετάρτη 20 Ιουνίου πετάξαμε μαζί με την κ. Μυροφόρα για το Λονδίνο για την πρώτη συνάντηση της με τον άνθρωπο που τα σημάδια στα πόδια και το γλουτό και το κεφάλι του παρέπεμπαν στον, για 33 χρόνια αγνοούμενο, γιο της. Στο αεροπλάνο μού εξέφραζε την πεποίθηση της ότι " στα 33 χρόνια του Χριστού" ο Θεός θα της δείξει τον Χριστάκη της. Ο Χακάν Κουτεβού έφτασε στο Λονδίνο το μεσημέρι της επαύριον Πέμπτης. Τον παρέλαβα από το Χίθροου και φύγαμε αμέσως για το ξενοδοχείο ώστε να ετοιμαστούμε για τη συνάντηση με την κ. Μυροφόρα η οποία προγραμματίστηκε να γίνει το ίδιο απόγευμα στο σπίτι της κόρης της Μυροφόρας, Νίκης στο Χάμστετ του Λονδίνου.
Αγκαλιά με τη Μυροφόρα
Ο Χακάν κατέβηκε γύρω στις πέντε από το δωμάτιο του κουστουμαρισμένος. Μπήκαμε στο ταξί και με παρακάλεσε να σταματήσουμε κάπου για να πάρουμε λουλούδια. Ο ταξιτζής σταμάτησε σε ένα ανθοπωλείο και πήραμε τριαντάφυλλα και συνεχίσαμε για να συναντήσουμε την κ. Μυροφόρα. Το ταξί σταμάτησε μπροστά σε ένα γωνιακό κλασικό εγγλέζικο σπίτι με κήπο. Μόλις κατεβήκαμε είδαμε την πόρτα να ανοίγει και στο κεφαλόσκαλο να εμφανίζονται η Μυροφόρα και η Νίκη. Ο Χακάν προχώρησε με τα λουλούδια στο χέρι, ενώ προς το μέρος του έτρεξε ανυπόμονη και τον αγκάλιασε πρώτη η Νίκη. Η Μυροφόρα ανέμενε με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη. Όταν ο Χακάν έφτασε μπροστά της πήρε το χέρι της και το φίλησε, η κυρά Μυροφόρα δάκρυσε και τον αγκάλιασε. Οι δύο γυναίκες έχοντας αγκαλιά τον Χακάν μπήκαν στο σπίτι.
Ανάκριση αγάπης
Στους καναπέδες γύρω από το μεγάλο δρύινο τραπεζάκι του καθιστικού με το εγγλέζικο τσάι, τα μπισκότα αλλά και την κομμένη κυπριακή φλαούνα, ελέχθησαν όλα και από τις δύο πλευρές. Είδαν τα σημάδια του Χακάν και του είπαν ιστορίες για τον Χριστάκη και τη ζωή τους στο Παλαίκυθρο. Ο Χακάν τους μίλησε για τους προβληματισμούς του που συνδέονταν με την παιδική του ζωή και όλα όσα τον οδήγησαν στο να επικοινωνήσει με τον "Πολίτη" και να πει την ιστορία του. Μάλιστα χάρισε στη Μυροφόρα και τη Νίκη αντίτυπα του βιβλίου του στο οποίο περιγράφει τη φουρτουνιασμένη όπως γράφει ζωή του. Ακολούθησε δείπνο παρούσης όλης της οικογένειας της Νίκης, του Κύπριου συζύγου της και των δύο γιων τους. Φεύγαμε από το σπίτι της Νίκης γνωρίζοντας όλοι ότι το επόμενο πρωί θα γινόταν το κρίσιμο ραντεβού στο ινστιτούτο γενετικής για τη λήψη δείγματος DNA από τη Μυροφόρα και τον Χακάν και με την ευχή της τραγικής μάνας "να πάνε όλα καλά, αφού τα σημάδια δείχνουν ότι είναι ο Χριστάκης"...
Η Παρασκευή του DNA
Το ραντεβού στο DDC (DNA Diagnostics Center) στο Χάμμερσμιθς ήταν για τις 11 π.μ. της Παρασκευής 22 Ιουνίου 2007.
Έξω από το Κέντρο συναντηθήκαμε με τη Μυροφόρα, τη Νίκη και το σύζυγο της Γιώργο ο οποίος είχε κανονίσει όλες τις λεπτομέρειες. Ανεβήκαμε στον 4ο όροφο του Κέντρου όπου συναντήσαμε την Ρεμπέκα Ουέμπστερ, την επιστήμονα που θα έκανε τη λήψη των δειγμάτων DNA. Η διαδικασία σχεδόν απλή. Η κ. Ουέμπστερ συμπλήρωσε τα δύο έντυπα με τα στοιχεία και τις φωτογραφίες των δύο ατόμων και πήρε 4 δείγματα σιέλου από τον καθένα. Στη συνέχεια πληρώσαμε επιπρόσθετα από το καθορισμένο ποσόν για επίσπευση του αποτελέσματος και μας πληροφόρησε ότι την απάντηση -που τόσο περιμέναμε- θα την είχαμε το πρωί της Τετάρτης 27 Ιουνίου. Δηλαδή σε πέντε μέρες...
Βγήκαμε από το Κέντρο χαρούμενοι αλλά φορτωμένοι από άγχος και αγωνία σκεπτόμενοι ότι η Παρασκευή εκείνη ήταν των παθών, όπως και οι τέσσερις μέρες που θα ακολουθούσαν. Διαφορετικά όμως δεν γινόταν. Είχαμε φτάσει στο παρά πέντε. Δεν μπορούσαμε άλλο παρά να κάνουμε υπομονή. Στον τάφο του αδελφού του
Οι μέρες περνούσαν αργά, βασανιστικά. Ο Χακάν αποφάσισε ότι είχε χρέος να επισκεφθεί τον τάφο του μικρού του αδελφού ο οποίος είχε σκοτωθεί το 2000 σε τροχαίο στη Βρετανία όπου ζούσε με τη Βρετανή σύζυγο και τα δυο παιδιά του. Βρισκόταν σε μια πόλη 40 λεπτά με το αυτοκίνητο έξω από το Λονδίνο. Πήγε μαζί με ένα παιδικό του φίλο από τα Άδανα ο οποίος ζει στο Λονδίνο. Επέστρεψε ράκος. Την επόμενη μέρα συναντήσαμε τον αρχιμανδρίτη Νεκτάριο ο οποίος είναι εφημέριος στην ορθόδοξη εκκλησία του Χάμστετ και ο οποίος μιλά και την τουρκική γλώσσα.
Η παραμονή της υπομονής
Το βράδυ της Τρίτης συγκεντρωθήκαμε ξανά στο σπίτι της Νίκης. Στο μεταξύ είχε έρθει από τον Κύπρο και ο Λοΐζος για να είναι εκεί την ώρα της αλήθειας. Θυμήθηκαν τη συνάντηση μας στα Άδανα και το κλίμα ήταν πολύ ευχάριστο μέχρι που φτάσαμε στη συζήτηση των ενδεχομένων του αποτελέσματος και ιδιαίτερα του τι θα έπρεπε να γίνει αν αυτό ήταν θετικό. Εκεί τα πράγματα έγιναν πολύ σοβαρά. Εξετάσαμε όλες τις επόμενες κινήσεις και συμφωνήσαμε ότι εάν έτσι ήταν τα πράγματα θα συζητούσαμε το ζήτημα τελεσίδικα την επόμενη μέρα όταν θα είχαμε στα χέρια μας το αποτέλεσμα.
Η ώρα της αλήθειας
Την ίδια ακριβώς ώρα που είχαν την περασμένη Παρασκευή ληφθεί τα δείγματα DNA στις 11 π.μ., την επομένη Τετάρτη θα παίρναμε στα χέρια μας το φάκελο με το αποτέλεσμα. Στις 11 π.μ. η Μυροφόρα, ο Χακάν, ο Λοΐζος κι εγώ ανεβήκαμε στον 4ο όροφο του DNA Diagnostics Center. Μπήκαμε στο γραφείο της Ρεμπέκα Ουέμπστερ η οποία μου έδωσε στο χέρι το φάκελο αφού αυτός που παράγγειλε και πλήρωσε την εξέταση ήταν η εφημερίδα "Πολίτης". Ζήτησα να μας παραχωρήσουν μια αίθουσα για να πάμε να δούμε το φάκελο. Η κ. Ουέμπστερ φεύγοντας για να ρυθμίσει τα της αίθουσας με πληροφόρησε ότι υπήρχε και γιατρός σε περίπτωση που τον χρειαζόμαστε και μου ψιθύρισε στ' αυτί το αποτέλεσμα για να προετοιμαστώ και να γνωρίζω πως να αντιδράσω αν χρειαζόμασταν βοήθεια.
Το DNA είναι λακωνικό
Μπήκαμε οι τέσσερις μας στην αίθουσα που μας παραχωρήθηκε με τον Χακάν να κρατάει τη Μυροφόρα στην αγκαλιά του και τον Λοΐζο να κάθεται παραδίπλα. Άνοιξα το φάκελο και είδα στη βάση του πίνακα με τους αριθμούς, δύο ενδείξεις-αποτελέσματος.
- Combined Maternity Index 0
- Probability of Maternity 0%
To DNA έδειξε ότι ο Χακάν Κουτεβού από τα Άδανα δεν είναι γιος της Μυροφόρας Γεωργίου από το Παλαίκυθρο και παρόλα τα σημάδια και τις ομοιότητες δεν είναι ο Χριστάκης Γεωργίου.
Πηγή: ΠΟΛΙΤΗΣ
