Διετέλεσε αρχιερέας του αμερικανικού καπιταλισμού επί δύο δεκαετίες. Ηταν ο πανίσχυρος τραπεζίτης τον οποίο τέσσερις πρόεδροι των ΗΠΑ υπηρετήσαν, ο μαέστρος που με την μπαγκέτα του καθόριζε τρεις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις από τα τέλη της δεκαετίας του 80. Η ορθή-κοφτή ομολογία του 81χρονου σήμερα Αλαν Γκρίνσπαν ότι ο πόλεμος εναντίον του Ιράκ εξαπολύθηκε με στόχο τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της Μ. Ανατολής διεκδικεί την ισχύ μιας βόμβας μεγατόνων στο πολιτικό σκηνικό της Ουάσιγκτον.
Ο γκουρού της αμερικανικής οικονομίας, απελευθερωμένος από τον όρκο σιωπής των αξιωμάτων του, ομολογεί στην πολύκροτη αυτοβιογραφία του, που κυκλοφορεί αύριο στις προθήκες των αμερικανικών βιβλιοπωλείων, αυτό για το οποίο εδώ και έξι χρόνια κατηγορούν τους θερμοκέφαλους νεοσυντηρητικούς του Λευκού Οίκου Αμερικανοί και ξένοι αναλυτές. «Μετά λύπης μου (παρατηρώ) ότι είναι πολιτικά ενοχλητικό να αναγνωρίζουμε αυτό που όλοι ξέρουν: ο πόλεμος στο Ιράκ έγινε για το πετρέλαιο» γράφει ο πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας στο πολυαναμενόμενο πόνημα των 500 σελίδων υπό τον τίτλο «Στην εποχή της Αναταραχής. Περιπέτειες στον Νέο Κόσμο».
Διορισμένος το 1987 από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν και συνταξιοδοτημένος μόλις τον περασμένο χρόνο, ο Γκρίνσπαν θεωρείται μια από τις πλέον αντιπροσωπευτικές μορφές της φιλελεύθερης ρεπουμπλικανικής οικονομικής σκέψης. Είναι αυτός ο λόγος που οι πολιτικές του απόψεις διατηρούν τεράστιο ειδικό βάρος, σε μια εποχή που η ενότητα του κυβερνώντος κόμματος στις ΗΠΑ διαταράσσεται από τους καταστροφικούς κραδασμούς που αφήνει πίσω της η ηγεμονία της νεοσυντηρητικής πτέρυγας των Μπους και Τσένι. Η αποδόμηση της πολιτικής του κ. Μπους, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ήταν αυτό που ο Αλαν Γκρίνσπαν όφειλε στους «εξτρεμιστές» του Λευκού Οίκου εδώ και μια πενταετία. Η ομολογία του, όσο και αν ακούγεται οικονομοκεντρική -είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι πίσω από το πετρέλαιο βρίσκεται το μεγάλο διακύβευμα της ηγεμονίας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής-, είναι βαρύτατο πλήγμα εκ των έσω κατά της κυβέρνησης Μπους όπως και για το Λονδίνο.
Μέση Ανατολή
Οι αιτιάσεις για τη διάχυση της Δημοκρατίας στην Εγγύς Ανατολή έχουν αποδειχθεί ήδη καταστροφικές ανοησίες από την ίδια την τραγική πραγματικότητα του ιρακινού χάους.
Το βαρύτατο κατηγορώ του Αλαν Γκρίνσπαν κατά της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου βλέπει το φως της δημοσιότητας, ενώ οι ανεξάρτητες έρευνες στο Ιράκ αποκαλύπτουν μια νέα τραγική διάσταση της ανθρωπιστικής καταστροφής που επέφερε ο πόλεμος των θερμοκέφαλων της Ουάσιγκτον.
Περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι εικάζεται ότι βρήκαν τον θάνατο από τη στιγμή που τα αμερικανοβρετανικά στρατεύματα εξαπολύσανε την επίθεση κατά του Ιράκ, υποστηρίζουν οι Βρετανοί επιστήμονες, που την περασμένη εβδομάδα ολοκλήρωσαν την ερευνά τους στην ιρακινή επικράτεια για τα αποτελέσματα του πολέμου.
Τις απόψεις του φιλελευθέρου Ρεπουμπλικάνου κ. Γκρίνσπαν αναμένεται να χειροκροτήσει η διεθνής αντιπολεμική Αριστερά, που από το 2003 υποστήριζε ότι το διακύβευμα του πόλεμου δεν ήταν τίποτε άλλο από τον μαύρο χρυσό.
Ωστόσο, ο πρώην επικεφαλής της FED επιφυλάσσει και πλήθος πληγμάτων για τη διοίκηση Μπους και Τσένι, τους οποίους κατηγορεί ως προδότες των ρεπουμπλικανικών ιδεωδών. «Εγκατέλειψαν τις αρχές του κόμματος», «εγκλωβίστηκαν τόσο πολύ στους πολιτικούς τους χειρισμούς ώστε ασχολήθηκαν ελάχιστα με το σοβαρό θέμα της τακτοποίησης των δημοσιονομικών» σημειώνει.
Από το «κατηγορώ» Γκρίνσπαν δεν διασώζονται οι Ρεπουμπλικάνοι του Κογκρέσου. «Η κυβέρνηση αλλά και το Κογκρέσο δεν έδειξαν ποτέ προθυμία να περιορίσουν τις κρατικές δαπάνες ή να ασκήσουν βέτο σε κάποιο νομοσχέδιο που οδηγούσε στη διόγκωση του δανεισμού».
Αναφερόμενος στα μέλη της κυβέρνησης και του Κογκρέσου ο 81χρονος γκουρού της αμερικανικής οικονομίας τονίζει χαρακτηριστικά πως «αντάλλαξαν τις βασικές αρχές της οικονομίας με την εξουσία», καθώς και ότι «τους αξίζει να χάσουν». Προσθέτει δε ότι η κυβέρνηση Μπους «στάθηκε ανίκανη» ν αναμορφώσει την πολιτική της. Πάντως ο Γκρίνσπαν πλέκει και το εγκώμιο του Τζορτζ Μπους για το γεγονός ότι αρνήθηκε να καταργήσει την ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, παρά τις έντονες πιέσεις που δέχτηκε.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΣΟΚ
1,2 εκατ. οι νεκροί Ιρακινοί μετά την εισβολή
Νέα στοιχεία για τα θύματα του πολέμου του Ιράκ έχουν προκαλέσει σοκ στη διεθνή κοινή γνώμη. Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, πάνω από 1,2 εκατομμύρια Ιρακινοί έχουν βρει τον θάνατο από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος του Ιράκ.
Παρόμοια νούμερα έχουν παρουσιαστεί ξανά στο παρελθόν, όμως οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας έχουν επιμόνως διαψεύσει αυτές τις εκτιμήσεις. Την τελευταία έρευνα πραγματοποίησε η βρετανική εταιρεία δημοσκοπήσεων ORB, σε δείγμα 1.461 Ιρακινών. Η ερώτηση που κλήθηκαν να απαντήσουν ήταν «Πόσοι άνθρωποι από το οικογενειακό περιβάλλον σας έχουν πεθάνει εξαιτίας του πολέμου και όχι από φυσικά αίτια».
Σύμφωνα με προηγούμενη μελέτη της ίδιας εταιρείας, ένας στους τέσσερις Ιρακινούς είχε χάσει κάποιο μέλος της οικογένειάς του εξαιτίας της βίας. Η νέα αυτή δημοσκόπηση έδειξε ότι στη Βαγδάτη ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος και ένας στους δύο κατοίκους της ιρακινής πρωτεύουσας έχει χάσει κάποιο μέλος της οικογένειάς του από τη συνεχιζόμενη βία. Αν τα νέα νούμερα είναι πραγματικά, τότε οι νεκροί του πολέμου ξεπερνούν τα 800.000 θύματα της γενοκτονίας της Ρουάντας.
Σημειώνεται ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις κυμαίνονταν από 390.000 έως και 940.000 νεκρούς. Η πιο αξιόπιστη από αυτές, της Ιατρικής Σχολής Τζον Χόπκινς, την οποία δημοσίευσε το ιατρικό περιοδικό Λάνσετ, έκανε λόγο για 654.965 νεκρούς Ιρακινούς.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
Αίσθηση έχει προκαλέσει στη διεθνή κοινότητα η δήλωση του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών, Μπερνάρ Κουσνέρ, ότι "οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε ακόμη και για το ενδεχόμενο ενός πολέμου με το Ιράν", εξαιτίας του πυρηνικού του προγράμματος.
«Πρέπει να προετοιμαστούμε για το χειρότερο, και το χειρότερο είναι ο πόλεμος» δήλωσε ο Μπερνάρ Κουσνέρ σε συνέντευξή του στη γαλλική τηλεόραση και το ραδιόφωνο.
Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών επισήμανε πως οι διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη πρέπει να συνεχιστούν «έως το τέλος», σπεύδοντας όμως παράλληλα να προειδοποιήσει πως ένα ιρανικό πυρηνικό όπλο συνιστά «πραγματικό κίνδυνο για ολόκληρο τον κόσμο», αναφέρει σχετικά το BBC.
Ήδη ο αρχηγός του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) Φρανσουά Ολάντ ζήτησε να συζητηθεί στο γαλλικό κοινοβούλιο η κατάσταση στο Ιράν, σημειώνοντας ότι ο πρόεδρος Σαρκοζί θα πρέπει "να εκφέρει γνώμη επ'αυτού" ενώπιον των Γάλλων.
Το καθεστώς του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ παγίως αρνείται να θέσει τέλος στο πυρηνικό του πρόγραμμα, επιμένει ότι δεν έχει καμία πρόθεση να αναπτύξει πυρηνικά όπλα και συνεχίζει παρά τις διεθνείς κυρώσεις τη διαδικασία εμπλουτισμού ουρανίου.
Στην ίδια συνέντευξη ο Κουσνέρ δήλωσε πως ένας αριθμός μεγάλος γαλλικών εταιρειών κλήθηκαν να μην συνεργαστούν επιχειρηματικά με το Ιράν. «Δεν απαγορεύουμε στις γαλλικές εταιρείες να υποβάλλουν συμμετοχές. Τους συμβουλεύσαμε να μην το κάνουν. Αυτές είναι ιδιωτικές εταιρείες. Όμως, νομίζω ότι εισακουστήκαμε και δεν είμαστε οι μόνοι που το κάναμε αυτό» είπε.
Ως προς το κρίσιμο θέμα της επέκτασης των κυρώσεων κατά του Ιράν, ο Μπερνάρ Κουσνέρ δήλωσε ξεκάθαρα πως η Γαλλία επιθυμεί να προετοιμάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση νέα μέτρα εις βάρος της Τεχεράνης για την άρνησή της να συμμορφωθεί έναντι των αξιώσεων της διεθνούς κοινότητας.
«Αποφασίσαμε ότι την ώρα που συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις πρέπει να προετοιμάσουμε πιθανές κυρώσεις πέραν της σφαίρας των Ηνωμένων Έθνών. Οι καλοί μας φίλοι, οι Γερμανοί, το πρότειναν» συνέχισε ο Κουσνέρ.
Σε μια πρώτη αντίδραση ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, Μάρτιν Γέγκερ, ερωτηθείς σχετικά, είπε ότι "θα ήταν λάθος να κάνουμε λόγο για απειλές πολέμού", όμως "εκλαμβάνουμε (τις δηλώσεις Κουσνέρ) ως απόδειξη ότι οι Γάλλοι φίλοι μας παίρνουν στα σοβαρά την κατάσταση και ότι προσπαθούν δραστήρια μαζί με μας για την αποτροπή μιας τέτοιας εξέλιξης".
Παράλληλα, από το Παρίσι, ο Ολλανδός υπουργός Εξωτερικών Μαξίμ Φερχάγκεν δήλωσε ότι η Ολλανδία είναι έτοιμη για την επιβολή ευρωπαϊκών κυρώσεων στο Ιράν, αν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν συμφωνήσει για τη λήψη επιπρόσθετων μέτρων κατά της Τεχεράνης.
Ο γενικός διευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (IAEA) Μοχάμεντ ελ Μπαραντέι απέρριψε την πιθανότητα μιας προσφυγής στη στρατιωτική βία κατά του Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, κρίνοντας ότι "οι άλλες εναλλακτικές λύσεις" κάθε άλλο παρά έχουν εξαντληθεί.
Σκληρή απάντηση από την Τεχεράνη
Από την πλευρά του το Ιράν προειδοποίησε τις δυτικές χώρες να μην προτιμήσουν την αντιπαράθεση από τις εγκάρδιες σχέσεις με την Τεχεράνη.
Οι δυτικές χώρες "επέλεγαν ανέκαθεν το δρόμο της αντιπαράθεσης από αυτόν της κατανόησης και των εγκάρδιων σχέσεων με το μεγάλο έθνος του Ιράν", δήλωσε ο ιρανός αντιπρόεδρος Ρεζά Αγαζαντέχ, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής του ιρανικού οργανισμού ατομικής ενέργειας, ενώπιον της γενικής διάσκεψης της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) στη Βιένη.
"Στην πράξη (η Δύση) δεν ανέχεται να υπάρχουν κι άλλα ανεξάρτητα κράτη και αναπτυσσόμενες χώρες που προστίθενται σε αυτές που επιζητούν σήμερα να αποκτήσουν σύγχρονες τεχνολογίες", πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι "το μεγάλο έθνος του Ιράν κατέγραψε τη συμπεριφορά σας αυτή των διακρίσεων και δεν θα την ξεχάσει".
Σφοδρή επίθεση κατά των γάλλων ηγετών εξαπέλυσε και το επίσημο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA, τονίζοντας ότι "ο νέος ένοικος των Ηλυσίων (ο Νικολά Σαρκοζί) θέλει σήμερα να αντιγράψει το Λευκό Οίκο". "Αυτός ο Ευρωπαίος μπήκε στο πετσί των Αμερικανών και μιμείται τα ουρλιαχτά τους" σημειώνει.
Πριν από τον Κουσνέρ, τον Αύγουστο, ο Γάλλος Πρόεδρος είχε καλέσει το Ιράν να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για το πυρηνικό του πρόγραμμα, σημειώνοντας ότι είναι ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί μια εναλλακτική λύση που θα είναι "καταστροφική: μια ιρανική βόμβα ή ο βομβαρδισμός του Ιράν".
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αποκλείσει στρατιωτικό πλήγμα κατά του Ιράν εφόσον η διπλωματία αποβεί άκαρπη.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ της Αλβανίας, Σαλί Μπερίσα, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε χθες το βράδυ, συνεχάρη τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή για τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις βουλευτικές εκλογές.
Όπως αναφέρεται σε σημερινή ανακοίνωση της αλβανικής κυβέρνησης, ο κ. Μπερίσα εξέφρασε τα συγχαρητήριά του προς τον Έλληνα πρωθυπουργό. Οι κκ Μπερίσα και Καραμανλής δεσμεύτηκαν να ενισχύσουν τη συνεργασία των χωρών τους.
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους προέβη προχθές στη διατύπωση του μεγαλύτερου ψέματος προς τον αμερικανικό λαό και μάλιστα σε πανεθνικό τηλεοπτικό διάγγελμά του. Ανακοίνωσε ότι θα αποσύρει έναν αριθμό στρατιωτικών δυνάμεων, αυτών που στην ουσία είχε προσθέσει φέτος προς ενίσχυση όσων ήταν ήδη στο Ιράκ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μείωση του αριθμού των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ στα επίπεδα που ήταν στις αρχές του χρόνου. Στους 130.000 στρατιώτες είχε προσθέσει τότε άλλους 30.000, για να δικαιολογήσει τη νέα αμερικανική στρατηγική της ενίσχυσης των μάχιμων μονάδων και τη στόχευσή τους σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως το περίφημο σουνιτικό τρίγωνο.
Η πρόθεση αυτή του Λευκού Οίκου βασίστηκε στις εκτιμήσεις και τις προτάσεις που διατύπωσαν στην έκθεσή τους στο κογκρέσο ο διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ Ντέιβιντ Πετρέους και ο πρεσβευτής στη Βαγδάτη Ράιαν Κρόκερ, υπό την επήρεια μάλιστα του συγκινησιακού κλίματος αυτών των ημερών, με την επέτειο των χτυπημάτων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Παρ' όλα αυτά ο Μπους κάθε άλλο παρά πείθει. Δέχεται τα ομαδικά πυρά των Δημοκρατικών και μάλιστα μέσα σε μια σε προεκλογική χρονιά, λόγω των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου του 2008, μαζί με τα επικριτικά σχόλια σειράς αναλυτών και με δηλωμένη πλέον την αντίθεση της αμερικανικής κοινωνίας, αν και από το στρατόπεδο των επικριτών δεν έλειψαν και οι Ρεπουμπλικάνοι.
Οι Δημοκρατικοί απέρριψαν αμέσως το σχέδιο του Μπους, θεωρώντας ότι έτσι καθιερώνεται "η επ' αόριστον στρατιωτική παρουσία στο Ιράκ". "Είναι προσβολή προς τη νοημοσύνη των αμερικανών πολιτών ότι αυτή είναι μια νέα κατεύθυνση σχετικά με το Ιράκ", έσπευσε να δηλώσει η πρόεδρος της βουλής Νάνσι Πελόζι, ενώ ο γερουσιαστής Τζακ Ριντ διαβεβαιώνει ότι το κόμμα του θα επαναπροσδιορίσει την εντολή της αμερικανικής αποστολής στο Ιράκ.
Από τους Ρεπουμπλικάνους ο γερουσιαστής Τσακ Χέιγκελ ήταν αρκετά καυστικός, χτυπώντας ακριβώς στην καρδιά της επιχειρηματολογίας Μπους, ρωτώντας: Γιατί τα στρατεύματά μας πρέπει να παραμείνουν, αν και έως τώρα έχουν αποτύχει, και γιατί πρέπει να συνεχίσουμε να δαπανούμε αμερικανικό αίμα;
Συνάντηση μισής ώρας με τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη, είχε το μεσημέρι της Δευτάρας ο υποψήφιος για την προεδρία του Κινήματος Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο κ.Βενιζέλος μετά τη συνάντηση με τον πρώην πρωθυπουργό, δήλωσε ότι "ο κ.Σημίτης εχει δηλώσει κατ' επαναληψη, ως πρωθυπουργός για 8 κρίσιμα και δημιουργικά χρόνια και ως προεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι έχει μεγάλη ευθύνη ως εγγυητής της ενότητας και των δημοκρατικών διαδικασιών, ώστε να λυθεί το ζήτημα (της ηγεσίας) με τον καλύτερο τρόπο και δημοκρατικά άψογο τρόπο".
Ερωτηθείς για το θέμα ηγεσίας που προέκυψε μετά την ήττα-σοκ, τόνισε ότι αυτό το ζήτημα πρέπει να επιλυθεί γρήγορα και σημείωσε ότι τάσσεται υπέρ των δημοκρατικών διαδικασιών καθώς πρέπει να εξετάσουμε όλες τις δυνατές λύσεις.
Ακόμη σημείωσε ότι "ομιλεί στο όνομα όλης της παράταξης" και σημείωσε ότι "οι πρωτοβουλίες του δεν είναι ατομικές", διευκρινίζοντας ότι υπάρχουν και άλλοι στο ΠΑΣΟΚ που εναρμονίζονται και συζητούν για τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν για τη συνέχεια της παράταξης. "Πρέπει η εκκρεμότητα αυτή να επιλυθεί ώστε να αντιμετωπίσουμε τον κ.Καραμανλή και την κυβέρνησή του με τους καλύτερους όρους" είπε και σημείωσε ότι ο "ο κ.Καραμανλής γνωρίζει ότι έχει υποκλέψει μια θνησιγενή νομιμοποίηση".
Νωρίτερα από το γραφείο του κ. Βενιζέλου πέρασαν ο κ.Νεονάκης -που είχε κοπεί από τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ- και ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Σταύρος Σουμάκης.
Προσερχόμενος στο γραφείο του, ο κ.Βενιζέλιος δήλωσε ότι «η επόμενη μέρα βρίσκει το ΠΑΣΟΚ ηττημένο αλλά όχι ταπεινωμένο» και πρόσθεσε ότι «το κόμμα είναι λυτρωμένο, ενωμένο και με προοπτική».
Κ. Σημίτης: Oδυνηρή η ήττα για το ΠΑΣΟΚ
Σε γραπτή του δήλωση, ο Κώστας Σημίτης χαρακτηρίζει οδυνηρή την ήττα που υπέστη το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου. Όπως επισημαίνει, το κόμμα και ο κόσμος πρέπει να δουν προσεκτικά τα αίτια της ήττας.
Ο πρώην πρωθυπουργός στη δήλωσή του θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την ενότητα του ΠΑΣΟΚ και την γρήγορη ανασυγκρότησή του «για να εξασφαλίσει την επιτυχία στην επόμενη αναμέτρηση», η οποία, όπως εκτιμά, «είναι πιθανό να έρθει πολύ γρήγορα».
Στον πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή πιστώνουν οι περισσότεροι αναλυτές τη νέα νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις βουλευτικές εκλογές και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ.
Στη Ρηγίλλης εκτιμούν ότι το γεγονός πως ο πρωθυπουργός ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην προεκλογική καμπάνια έδωσε «αέρα νίκης» στη ΝΔ, καθώς ο κ. Καραμανλής υπερτερεί στις προτιμήσεις των πολιτών για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό.
Επίσης, στο επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης πιστεύουν ότι η στρατηγική των εκλογών («ο υπεύθυνος ηγέτης που δεν μπαίνει σε στείρες κομματικές αντιπαραθέσεις») στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία και ταυτόχρονα τονίζουν ότι η άμεση ανταπόκριση του κρατικού μηχανισμού μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο ευνόησε το κυβερνών κόμμα.
Στη ΝΔ ερμηνεύουν το εκλογικό αποτέλεσμα κάνοντας λόγο για επιβράβευση των μεταρρυθμίσεων από την κοινωνία απέναντι στην «ασαφή» πολιτική του ΠΑΣΟΚ και πράσινο φως για ταχεία επιτάχυνση των αναγκαίων αλλαγών στην οικονομία και το κράτος.
Ωστόσο, προβληματισμό προκαλούν η πτώση του ποσοστού του κόμματος έναντι του 2004, καθώς και η οριακή αυτοδυναμία που κερδίζει στη νέα Βουλή (152 βουλευτές).
Πολλοί αναλυτές αναρωτιώνται πως είναι δυνατόν να προωθηθούν ρήξεις και τομές όταν το ποσοστό και η κοινοβουλευτική δύναμη της ΝΔ είναι σαφώς μικρότερα έναντι του 2004.
Κοινή πεποίθηση είναι ότι η κυβέρνηση δεν θα έχει «περίοδο χάριτος» και πως από σήμερα, Δευτέρα, θα κληθεί να αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα, τα οποία αναμένεται να προκαλέσουν σφοδρές αντιπαραθέσεις, όπως το Ασφαλιστικό και η Παιδεία.
Οι αλλαγές στην κυβέρνηση
Το νέο κυβερνητικό σχήμα θα είναι ανανεωμένο και πιθανότατα μικρότερο, σε σύγκριση με το σχήμα που προέκυψε από τις εκλογές του 2004.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το επικρατέστερο σενάριο, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα ενσωματωθεί στο υπουργείο Εσωτερικών, το Αιγαίου στο Ναυτιλίας, ενώ η γγ Κοινωνικών Ασφαλίσεων θα μεταφερθεί στο υπουργείο Υγείας.
Η κυβέρνηση εξετάζει και το ενδεχόμενο ενοποίησης του υπουργείου Μεταφορών με το ΥΠΕΧΩΔΕ και τον διαχωρισμό των υπηρεσιών για το περιβάλλον σε αυτόνομο υπουργείο.
Πηγή: in.gr
Τέσσερα χρόνια μετά το 2012; Πόσο θα είμαι τότε, άραγε, αναρωτήθηκε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αφήνοντας έτσι αναπάντητο το ερώτημα που του δόθηκε, αν είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει την προεδρία ξανά στις εκλογές το 2012!
- Θα παραμείνω στην πολιτική ή θα ασχοληθώ με κάτι άλλο, δεν το ξέρω ακόμα, είπε θολώνοντας ακόμα περισσότερο «τα νερά» και κατέληξε: Και σας το λέω με απόλυτη ειλικρίνεια!
Δηλαδή τι μας λέει; Κάτι ανάλογο με τους χρησμούς της Πυθίας στην Αρχαία Ελλάδα; «Θα πας στον πόλεμο, θα σκοτωθείς, θα γυρίσεις νικητής»...
Τους προβληματισμούς για το αύριο, για την πρόσφατη κυβερνητική αλλαγή, για τις επερχόμενες εκλογές και τους υποψήφιους για την προεδρία του 2008 στη Ρωσία, ο τωρινός ηγέτης του Κρεμλίνου συζήτησε με πλειάδα πολιτικών αναλυτών και «ρωσολόγων» από όλο τον κόσμο, στη θερινή κατοικία στο πασίγνωστο πλέον χειμερινό και θερινό θέρετρο, όπου θα γίνουν οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες το 2014, το Σότσι στη Μαύρη Θάλασσα.
Η πλειοψηφία των δυτικών ΜΜΕ, εκτιμά τις απαντήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν ως πρόκριμα για επιστροφή του στη ρωσική προεδρία, μετά μία θητεία (2008-2012), αφού το σύνταγμα δεν το απαγορεύει (σ.σ. απαγορεύεται η τρίτη συνεχής θητεία)!
Αιφνιδιασμός
Η ίντριγκα γύρω από το ρωσικό πολιτικό γίγνεσθαι κορυφώθηκε την περασμένη εβδομάδα, όταν «αιφνιδιαστικά», ο πρωθυπουργός Φράντκοφ υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησής του. Ολοι ανέμεναν ότι ο Β. Πούτιν θα προτείνει ως νέο πρωθυπουργό έναν εκ των «δελφίνων» για την ερχόμενη προεδρία.
Δεν το έκανε. Και αυτό άναψε φωτιές στον πολιτικό ορίζοντα. Η πρόταση και υπερψήφιση στη Δούμα, του 65χρονου νέου πρωθυπουργού Βίκτορα Ζούμπκοφ, έδωσε το έναυσμα για εκτιμήσεις περί επιστροφής Πούτιν, μετά από τέσσερα χρόνια. Και γιατί όχι και νωρίτερα, αν ο νέος πρόεδρος (πιθανά ο Ζούμπκοφ) παραιτηθεί, ας πούμε για λόγους υγείας!
Ο ίδιος ο νέος πρωθυπουργός δεν απέκλεισε την περίπτωση να είναι υποψήφιος για την προεδρία τον Μάρτιο του 2008, το ίδιο εκτίμησε και ο Βλ. Πούτιν στο Σότσι.
- Ο νέος πρόεδρος είναι υποχρεωμένος να με συμβουλεύεται και να έχει υπόψη ότι η πολιτική που ακολουθώ έχει την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας, αναφέρει τα λόγια του Πούτιν, ο Αμερικανός πολιτικός αναλυτής Ν. Ζλάμπιν.
Ανοικτά ο Βλαντιμίρ Πούτιν λέει πως «ο λαός είναι μαζί μου».
Οι εξελίξεις στη Ρωσία τρέχουν πολύ γρήγορα, η οικονομία της χώρας βρίσκει τους οικονομικούς υπουργούς και τα επιτελεία να την «ακολουθούν» καταϊδρωμένοι, συνεπώς και τα πολιτικά δεδομένα αλλάζουν ταχύτατα.
Η εμφάνιση Πούτιν
Εκείνο που δεν ξεφεύγει της προσοχής όσων παρακολουθούν επιμελώς τα τεκταινόμενα στη Ρωσία, είναι η πρακτική του Ρώσου ηγέτη, ακόμα και τώρα μετά από επτάμισι χρόνια προεδρικής θητείας. Θυμίζω μόνο την τελευταία του, μετά την ανάδειξη του νέου πρωθυπουργού, επίσκεψη στο Μπλέγκοροντ, στη δυτική Ρωσία. Ντυμένος με φόρμα, μέσα σε βουστάσιο, μπροστά στα μάτια των «ευτυχισμένων» κτηνοτρόφων (και των τηλεοπτικών συνεργείων)... ταϊζει ένα μοσχαράκι! Εικόνα, καθαρά, προεκλογικής περιόδου, θα σας πει ο κάθε ίματζ μέικερ, όπου γης!
Οι πιο «προωθημένοι» στη σκέψη Ρώσοι αναλυτές δεν βλέπουν έναν λόγο -εκτός του άρθρου του συντάγματος που απαγορεύει την τρίτη θητεία- για τον οποίο ο Πούτιν θα πρέπει να αποχωρήσει από το Κρεμλίνο το 2008! Κάποιοι ακόμα πιο ακραίοι, θα θεωρούσαν την πιθανή αποχώρησή του ως... προδοσία!
Το φαινόμενο Πούτιν, με δημοτικότητα 75% - 80% σήμερα, επτάμισι χρόνια στην προεδρία, δεν είναι εύκολο να λυθεί με απαντήσεις του τύπου, «φεύγει ή μένει».
Υποψήφιος με τον Ζιρινόφσκι
Ως υποψήφιος του φιλικά προσκείμενου στο Κρεμλίνο, ακροδεξιού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος του Βαντιμίρ Ζιρινόφσκι, θα συμμετάσχει στις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου για τη ρωσική Δούμα, ο Αντρέι Λουγκοβόι.
Ο ύποπτος για τη δολοφονία του Αλεξάντερ Λιτβινένκο, δήλωσε πως αποδέχτηκε την πρόταση του Ζιρινόφσκι να συμμετάσχει ως υπ αριθμόν δύο στη λίστα του κόμματος για την κάτω βουλή της χώρας. Μάλιστα οι συμμετέχοντες στο ψηφοδέλτιο αναμένεται να οριστικοποιηθούν σήμερα στο συνέδριο του κόμματος, που αποτελεί την τέταρτη ισχυρότερη πολιτική δύναμη στη Δούμα με 30 βουλευτές και φιλοδοξεί να αυξήσει τη δύναμή της στις προσεχείς εκλογές.
Την ίδια στιγμή, οι ρωσικές αρχές ανακοίνωσαν πως συνέλαβαν ένα Τσετσένο ως ύποπτο για τη δολοφονία της δημοσιογράφου Αννα Πολιτκόφσκαγια το 2006. Σύμφωνα με την εφημερίδα Κομσομόλσκαγια Πράβντα, ο συλληφθείς είναι ο Σαμίλ Μπουράγιεφ, ένας πρώην επικεφαλής διοικητικής περιφέρειας στην Τσετσενία.
Πηγή: ΗΜΕΡΗΣΙΑ:
| |
ΕΚΤΟΣ Βουλής μένουν σημαντικά ονόματα της πολιτικής σκηνής.
Από τη ΝΔ οι Μαριέττα Γιαννάκου και Ζέττα Μακρή.
Από το ΠΑΣΟΚ οι Χρ.Πρωτόπαπας. Μ.Παπαϊωάννου, Γ.Ανωμερίτης, Στ.Τζουμάκας, Α.Τσοχατζόπουλος,Ν.Μπίστης.
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ευφορία και ικανοποίηση σκόρπισε στην Αριστερά το πέρα από κάθε προσδοκία θετικό εκλογικό αποτέλεσμα που επιβεβαίωσε και για τις δύο κοινοβουλευτικές εκδοχές της, την από καιρό διαφαινόμενη ενίσχυση της πολιτικής επιρροής τους. Με ανάλογα αισθήματα, όμως υποδέχθηκαν και στον ΛΑ.Ο.Σ. την είσοδο του κόμματος στη Βουλή, καθώς το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη φαίνεται πως αντιστάθηκε σθεναρά στις πιέσεις της Ν.Δ. και πέρασε αλώβητο από τις μυλόπετρες των ασφυκτικών πιέσεων και των εκβιασμών που δέχθηκε.
Αυτή τη φορά, σε τούτη την περιληπτική προεκλογική εκστρατεία, η Αριστερά εγκατέλειψε κατά γενική παραδοχή τον ρόλο του αιμοδότη προς το ΠΑΣΟΚ και κατάφερε να υποδεχθεί τον κύριο όγκο της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Το γεγονός, όπως εκτιμάται στην πολιτική αγορά, αφορά αυτόχρημα και στο ΠΑΣΟΚ, στο βαθμό μάλιστα που το υποχρεώνει να εγκαταλείψει ενδεχομένως τις «ρεαλιστικές εκλογικεύσεις» και προσαρμογές στις συντηρητικές επιταγές της Παγκοσμιοποίησης και να διαμορφώσει μια προοδευτική πολιτική πρόταση εξουσίας που θα το καταστήσει εκ νέου ελκυστικό στους πολίτες.
Για την Αριστερά, αυτό που όπως αναγνωρίζεται τώρα προέχει, είναι η διαχείριση της νίκης, δεδομένου ότι και άλλες φορές στο παρελθόν έχει αποκομίσει σημαντικά οφέλη στις κάλπες, τα οποία ωστόσο σπαταλήθηκαν απερίσκεπτα στη συνέχεια σε άγονες εσωκομματικές έριδες και αντιπαραγωγικές πολιτικές επιλογές.
Πέτυχαν
Γεγονός είναι ότι τόσο το ΚΚΕ που υιοθέτησε όλο το προηγούμενο διάστημα μια πύρινη ρητορική εναντίον του δικομματισμού, όσο και ο ΣΥΝ που έδωσε προτεραιότητα σε θέματα όπως η Παιδεία και το Περιβάλλον, επέτυχαν να εκφράσουν πειστικότερα από το ΠΑΣΟΚ ένα σημαντικό τμήμα πολιτών που ανήκουν στην ευρύτερη δημοκρατική παράταξη και αντιδρούν σε συντηρητικές προτάσεις, υποδεικνύοντας ευθέως στη Χ. Τρικούπη ότι το παιχνίδι «παίζεται στα αριστερά» του πολιτικού φάσματος.
Με έκδηλη ικανοποίηση ο Περισσός, είδε τις δυνάμεις του να αυξάνονται σημαντικά και παρά το γεγονός ότι απέφυγε τις θριαμβολογίες, είναι σαφές ότι η μαχητική στάση του κόμματος απέναντι στους δύο μεγάλους αλλά και η συνεπής καταδίκη της «δεξιάς πολιτικής και των δύο», έπιασε τόπο.
Εξίσου αποδοτική αποδείχθηκε η προσπάθεια του ΚΚΕ και της Αλέκας Παπαρήγα να περιχαρακωθεί ο κομματικός χώρος και να σιγουρέψει όσους ψηφοφόρους δεν ανήκουν στην παραδοσιακό εκλογικό ακροατήριο, αλλά το ψηφίζουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Από την άλλη, επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον του ΣΥΝ, με στόχο αφενός να περιορίσει τις διαρροές προς την Κουμουνδούρου και αφετέρου να αναχαιτίσει την ενίσχυσή του από δυσαρεστημένους οπαδούς και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Στο ίδιο πλαίσιο, το ΚΚΕ φαίνεται πως αξιοποίησε επιτυχώς την ιδιαίτερη συγκυρία, ευνοϊκή, ούτως ή άλλως, για την Αριστερά, αφού στο πολιτικό προσκήνιο κυριαρχούσαν οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα και οι πολιτικές επιλογές μιας ήδη κουρασμένης κυβέρνησης που κατάφερε σε αναπάντεχα βραχύ διάστημα να διαψεύσει τις προσδοκίες και να αθετήσει τις βασικές προεκλογικές της δεσμεύσεις. Εν κατακλείδι το ΚΚΕ παρά το μοναχική πορεία που επέλεξε χωρίς να έχει αυτή τη φορά στρατηγικούς συμμάχους, επιβεβαίωσε απόλυτα τη δυναμική του και ίσως σύμφωνα με ορισμένους να είχε πετύχει ακόμα υψηλότερες εκλογικές επιδόσεις, αν δεν είχε την ατυχή έμπνευση να υποστηρίξει δημόσια ότι η ψήφος στον ΣΥΝ είναι «100% χαμένη», γεγονός που έστειλε στην αγκαλιά της Κουμουνδούρου, ένα μεγάλο τμήμα «άστεγων» κομματικά αριστερών.
Εξίσου θετική είναι η συνολική εικόνα του ΣΥΝ, ο οποίος υπερέβη με άνεση και χωρίς ιδιαίτερο άγχος τον πήχυ του 3%, γύρω από τον οποίον συνήθως μετεωριζόταν παλαιότερα το κόμμα.
Αυτή τη φορά ο ΣΥΝ μπήκε με μεγάλη αισιοδοξία στη μάχη, διεκδικώντας τη θετική ψήφο των πολιτών με κεντρικό σύνθημα «ανίσχυρες κυβερνήσεις - ισχυρή κοινωνία» που επέτρεψε να αντέξει στην πόλωση των ημερών, τις αιφνίδιες επιθέσεις φιλίας του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και την έντονη πολεμική του Περισσού.
Στο τελικό ισοζύγιο συνέβαλε άκρως θετικά η καλή εμφάνιση του προέδρου του κόμματος Αλ. Αλαβάνου στο ντιμπέιτ, αλλά και η εν γένει επαρκής και «αντισυμβατική και αυθόρμητη» παρουσία του ίδιου σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Τα ποσοστά
Στην Κουμουνδούρου χθες, κάποιοι πεσιμιστές, υποστήριζαν ότι δεν επιτεύχθηκε ο βασικός στόχος του ΣΥΝ που ήταν η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, αλλά μια ματιά στο ποσοστό και τις ενισχυμένες έδρες που θα έχει στη νέα Βουλή, είναι αρκετή ώστε να αλλάξουν διάθεση οι απαισιόδοξοι. Γεγονός είναι ότι ο ΣΥΝ που στάθηκε με συνέπεια στο πλευρό της «γενιάς του άρθρου 16», αλλά και των ριζοσπαστικών κινημάτων καθώς και των Οικολόγων, μπόρεσε, εκτός των άλλων, να δρέψει μεγάλη μερίδα από την αποδοχή των αναποφάσιστων και των νέων ψηφοφόρων.
Ο Γ. Καρατζαφέρης κατάφερε τελικά να λύσει με τον καλύτερο τρόπο για το κόμμα του αυτό που αποτελούσε τον σημαντικότερο γρίφο των εκλογών. Ο ΛΑ.Ο.Σ κατάφερε να βρει διέξοδο προς το Κοινοβούλιο, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχθηκαν οι οπαδοί και οι υποψήφιοί του αλλά και τον απροκάλυπτο εκβιασμό του Κ. Καραμανλή ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε νέες εκλογές αν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία.
Ο κ. Καρατζαφέρης φαίνεται πως διδάχθηκε από τη λεηλασία που υπέστη στις εκλογές του 2000 το ΔΗΚΚΙ υπό τον Δ. Τσοβόλα και προσπάθησε να προστατέψει τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, λειτουργώντας με σχέδιο επικοινωνιακού ακτιβισμού.
Με τον τρόπο του βρήκε στο νήμα της κάλπης ζωτικό χώρο, σε ενδιαφέρουσες ηλικιακά και μορφωτικά κοινωνικές ομάδες, πέρα από τους παραδοσιακούς ακροδεξιούς που αυθεντικά εκφράζει και μένει να φανεί πώς θα αξιοποιήσει την παρουσία του στο Κοινοβούλιο.
Ενισχυμένοι από την εκλογική αναμέτρηση
Αποδοτική αποδείχθηκε η προσπάθεια του ΚΚΕ και της Αλέκας Παπαρήγα να περιχαρακωθεί ο κομματικός χώρος και να σιγουρέψει τους ψηφοφόρους που το ψηφίζουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο Περισσός, είδε τις δυνάμεις του να αυξάνονται σημαντικά και παρά το γεγονός ότι απέφυγε τις θριαμβολογίες, είναι σαφές ότι η μαχητική στάση του κόμματος, έπιασε τόπο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε με μεγάλη αισιοδοξία στη μάχη, διεκδικώντας τη θετική ψήφο των πολιτών με κεντρικό σύνθημα «ανίσχυρες κυβερνήσεις - ισχυρή κοινωνία». Στο τελικό ισοζύγιο συνέβαλε άκρως θετικά η καλή εμφάνιση του προέδρου του κόμματος Αλ. Αλαβάνου στο ντιμπέιτ, αλλά και η εν γένει επαρκής και «αντισυμβατική και αυθόρμητη» παρουσία του ίδιου σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Ο Γ. Καρατζαφέρης κατάφερε να λύσει με τον καλύτερο τρόπο για το κόμμα του αυτό που αποτελούσε τον σημαντικότερο γρίφο των εκλογών. Ο ΛΑ.Ο.Σ κατάφερε να βρει διέξοδο προς το Κοινοβούλιο, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχθηκαν οι οπαδοί και οι υποψήφιοί του αλλά και τον απροκάλυπτο εκβιασμό του Κώστα Καραμανλή ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε νέες εκλογές αν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία.
Διαχείριση νίκης
Για την Αριστερά, αυτό που όπως αναγνωρίζεται τώρα προέχει, είναι η διαχείριση της νίκης, δεδομένου ότι και άλλες φορές στο παρελθόν έχει αποκομίσει σημαντικά οφέλη στις κάλπες, τα οποία ωστόσο σπαταλήθηκαν απερίσκεπτα.
Αποτυχία
Το ΠΑΣΟΚ απέτυχε να πείσει ένα σημαντικό τμήμα πολιτών που αντιδρούν σε συντηρητικές προτάσεις, οι οποίοι στράφηκαν σε ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ υποδεικνύοντας ευθέως στη Χ. Τρικούπη ότι το παιχνίδι «παίζεται στα αριστερά» του πολιτικού φάσματος.
Το μάθημα
Ο Γ. Καρατζαφέρης φαίνεται πως διδάχθηκε από τη λεηλασία που υπέστη στις εκλογές του 2000 το ΔΗΚΚΙ υπό τον Δ. Τσοβόλα και προσπάθησε να προστατέψει τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, λειτουργώντας με σχέδιο επικοινωνιακού ακτιβισμού.
Για πρώτη φορά μετά το 1981 το ΠΑΣΟΚ μένει στην αντιπολίτευση για δεύτερη συνεχή φορά, αποσπώντας παράλληλα το χαμηλότερο ποσοστό στο διάστημα των 26 αυτών ετών. Η βαριά εκλογική ήττα φέρνει εσωκομματική ένταση και επισπεύδει τις διαδικασίες εκλογής προέδρου.
Έπειτα από πολύωρες διαβουλεύσεις με τους συνεργάτες του για το περιεχόμενο της δήλωσης που θα έκανε, ο Γ.Παπανδρέου κατέληξε σε ένα κείμενο όπου -όπως επισημαίνουν Τα Νέα- αναλάμβανε μεν την ευθύνη, την καταμέριζε όμως και στα κορυφαία στελέχη και την επεξέτεινε στο παρελθόν, λέγοντας ότι οι πολίτες έκριναν πως έχει ευθύνες και το ΠΑΣΟΚ για τη σημερινή κατάσταση της χώρας.
Στο πλαίσιο αυτό ζήτησε ανανέωση της λαϊκής εντολής στο πρόσωπό του -«Θα ζητήσω άμεσα από την βάση του ΠΑΣΟΚ να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό μου. Αυτοί θα κρίνουν».
Για καθαρή, οδυνηρή και μεγάλη ήττα έκανε λόγο ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ανακοινώνοντας ότι θα είναι παρών στις διαδικασίες για την εκλογή νέας ηγεσίας του Κινήματος. «Η διαδικασία που θα κινηθεί με βάση το καταστατικό θα αποτελέσει μια αρχή για την ανανέωση του ΠΑΣΟΚ» είπε και συνεχάρη τον Γ.Παπανδρέου για το γεγονός ότι δρομολογεί τις εξελίξεις.
Αμέσως μετά τη δήλωση Βενιζέλου τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό του εξέφρασαν με δηλώσεις τους ο Α.Λοβέρδος, ο Χρ.Βερελής και ο Κίμων Κουλούρης, επισημαίνουν Τα Νέα της Δευτέρας και σημειώνουν ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος αρχίζει άμεσα να συγκεντρώνει τις απαιτούμενες υπογραφές.
Έτσι, η κόντρα που ουσιαστικά άνοιξε τον Ιανουάριο του 2004, όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος αμφισβήτησε ευθέως τη διαδικασία εκλογής του Γ.Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται πως θα κλείσει τον επόμενο μήνα, οπότε και όπως αναμένεται θα προκηρυχθούν οι εσωκομματικές εκλογές στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ως προς τη στάση της Αννας Διαμαντοπούλου, αναμένεται να καθοριστεί εντός των επόμενων ημερών όπως διαφαίνεται από τη δήλωσή της που συνέστησε «αυτογνωσία και αυτοσυγκράτηση». Δύο αιχμές, που όπως σημειώνει Το Βήμα ερμηνεύθηκε ότι απευθύνονταν στον κ. Παπανδρέου και στον κ. Βενιζέλου, αντίστοιχα.
Πιθανολογείται ακόμη και υποψηφιότητα της Αννας Διαμαντοπούλου, χωρίς να αποκλείεται να ταχθεί τελικά με την πλευρά του Γ.Παπανδρέου.
Η Ελευθεροτυπία σημειώνει ότι εφόσον υπάρχουν περισσότεροι του ενός υποψήφιοι αρχηγοί, τότε η Ελλάδα θα γνωρίσει μία ιδιότυπη εσωκομματική προεκλογική περίοδο, καθώς κάθε ένας από τους υποψηφίους θα πρέπει να φέρει με το μέρος του το μεγάλο σώμα των μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ.
Η κατάσταση ίσως θυμίσει λίγο τη μάχη μεταξύ των υποψηφίων στους κόλπους των Σοσιαλιστών για την προεδρία της Γαλλίας.
Τι προβλέπει το Καταστατικό
Η μάχη για τη συγκέντρωση υπογραφών αρχίζει και βάσει του Καταστατικού του ΠΑΣΟΚ υποψήφιος πρόεδρος αναδεικνύεται όποιος προταθεί τουλάχιστον από το 1/4 των μελών του Εθνικού Συμβουλίου ή το 1/3 των Περιφερειακών Επιτροπών ή το 10% τουλάχιστον του συνόλου των μελών του ΠΑΣΟΚ. Κάθε μέλος προτείνει μόνο έναν υποψήφιο.
Σύμφωνα με το άρθρο 41 του Καταστατικού του Κινήματος για την εκλογή του προέδρου απαιτείται από την πρώτη ψηφοφορία το 1/2 + 1 των εγκύρων ψηφοδελτίων. Στα έγκυρα ψηφοδέλτια υπολογίζονται και τα λευκά.
Σε περίπτωση μη εκλογής προέδρου κατά την πρώτη ψηφοφορία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μεταξύ των δύο πρώτων. Στην περίπτωση αυτή εκλέγεται πρόεδρος ο πρώτος σε ψήφους. Εάν οι υποψήφιοι είναι μόνο δύο, γίνεται μία μόνο ψηφοφορία και ο πρώτος σε ψήφους εκλέγεται πρόεδρος. Σε περίπτωση που υποψήφιος είναι μόνον ένας, εκλέγεται εφόσον λάβει το 50% + 1 των εγκύρων ψηφοδελτίων.
