Ευφορία και ικανοποίηση σκόρπισε στην Αριστερά το πέρα από κάθε προσδοκία θετικό εκλογικό αποτέλεσμα που επιβεβαίωσε και για τις δύο κοινοβουλευτικές εκδοχές της, την από καιρό διαφαινόμενη ενίσχυση της πολιτικής επιρροής τους. Με ανάλογα αισθήματα, όμως υποδέχθηκαν και στον ΛΑ.Ο.Σ. την είσοδο του κόμματος στη Βουλή, καθώς το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη φαίνεται πως αντιστάθηκε σθεναρά στις πιέσεις της Ν.Δ. και πέρασε αλώβητο από τις μυλόπετρες των ασφυκτικών πιέσεων και των εκβιασμών που δέχθηκε.
Αυτή τη φορά, σε τούτη την περιληπτική προεκλογική εκστρατεία, η Αριστερά εγκατέλειψε κατά γενική παραδοχή τον ρόλο του αιμοδότη προς το ΠΑΣΟΚ και κατάφερε να υποδεχθεί τον κύριο όγκο της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Το γεγονός, όπως εκτιμάται στην πολιτική αγορά, αφορά αυτόχρημα και στο ΠΑΣΟΚ, στο βαθμό μάλιστα που το υποχρεώνει να εγκαταλείψει ενδεχομένως τις «ρεαλιστικές εκλογικεύσεις» και προσαρμογές στις συντηρητικές επιταγές της Παγκοσμιοποίησης και να διαμορφώσει μια προοδευτική πολιτική πρόταση εξουσίας που θα το καταστήσει εκ νέου ελκυστικό στους πολίτες.
Για την Αριστερά, αυτό που όπως αναγνωρίζεται τώρα προέχει, είναι η διαχείριση της νίκης, δεδομένου ότι και άλλες φορές στο παρελθόν έχει αποκομίσει σημαντικά οφέλη στις κάλπες, τα οποία ωστόσο σπαταλήθηκαν απερίσκεπτα στη συνέχεια σε άγονες εσωκομματικές έριδες και αντιπαραγωγικές πολιτικές επιλογές.
Πέτυχαν
Γεγονός είναι ότι τόσο το ΚΚΕ που υιοθέτησε όλο το προηγούμενο διάστημα μια πύρινη ρητορική εναντίον του δικομματισμού, όσο και ο ΣΥΝ που έδωσε προτεραιότητα σε θέματα όπως η Παιδεία και το Περιβάλλον, επέτυχαν να εκφράσουν πειστικότερα από το ΠΑΣΟΚ ένα σημαντικό τμήμα πολιτών που ανήκουν στην ευρύτερη δημοκρατική παράταξη και αντιδρούν σε συντηρητικές προτάσεις, υποδεικνύοντας ευθέως στη Χ. Τρικούπη ότι το παιχνίδι «παίζεται στα αριστερά» του πολιτικού φάσματος.
Με έκδηλη ικανοποίηση ο Περισσός, είδε τις δυνάμεις του να αυξάνονται σημαντικά και παρά το γεγονός ότι απέφυγε τις θριαμβολογίες, είναι σαφές ότι η μαχητική στάση του κόμματος απέναντι στους δύο μεγάλους αλλά και η συνεπής καταδίκη της «δεξιάς πολιτικής και των δύο», έπιασε τόπο.
Εξίσου αποδοτική αποδείχθηκε η προσπάθεια του ΚΚΕ και της Αλέκας Παπαρήγα να περιχαρακωθεί ο κομματικός χώρος και να σιγουρέψει όσους ψηφοφόρους δεν ανήκουν στην παραδοσιακό εκλογικό ακροατήριο, αλλά το ψηφίζουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Από την άλλη, επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον του ΣΥΝ, με στόχο αφενός να περιορίσει τις διαρροές προς την Κουμουνδούρου και αφετέρου να αναχαιτίσει την ενίσχυσή του από δυσαρεστημένους οπαδούς και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Στο ίδιο πλαίσιο, το ΚΚΕ φαίνεται πως αξιοποίησε επιτυχώς την ιδιαίτερη συγκυρία, ευνοϊκή, ούτως ή άλλως, για την Αριστερά, αφού στο πολιτικό προσκήνιο κυριαρχούσαν οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα και οι πολιτικές επιλογές μιας ήδη κουρασμένης κυβέρνησης που κατάφερε σε αναπάντεχα βραχύ διάστημα να διαψεύσει τις προσδοκίες και να αθετήσει τις βασικές προεκλογικές της δεσμεύσεις. Εν κατακλείδι το ΚΚΕ παρά το μοναχική πορεία που επέλεξε χωρίς να έχει αυτή τη φορά στρατηγικούς συμμάχους, επιβεβαίωσε απόλυτα τη δυναμική του και ίσως σύμφωνα με ορισμένους να είχε πετύχει ακόμα υψηλότερες εκλογικές επιδόσεις, αν δεν είχε την ατυχή έμπνευση να υποστηρίξει δημόσια ότι η ψήφος στον ΣΥΝ είναι «100% χαμένη», γεγονός που έστειλε στην αγκαλιά της Κουμουνδούρου, ένα μεγάλο τμήμα «άστεγων» κομματικά αριστερών.
Εξίσου θετική είναι η συνολική εικόνα του ΣΥΝ, ο οποίος υπερέβη με άνεση και χωρίς ιδιαίτερο άγχος τον πήχυ του 3%, γύρω από τον οποίον συνήθως μετεωριζόταν παλαιότερα το κόμμα.
Αυτή τη φορά ο ΣΥΝ μπήκε με μεγάλη αισιοδοξία στη μάχη, διεκδικώντας τη θετική ψήφο των πολιτών με κεντρικό σύνθημα «ανίσχυρες κυβερνήσεις - ισχυρή κοινωνία» που επέτρεψε να αντέξει στην πόλωση των ημερών, τις αιφνίδιες επιθέσεις φιλίας του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και την έντονη πολεμική του Περισσού.
Στο τελικό ισοζύγιο συνέβαλε άκρως θετικά η καλή εμφάνιση του προέδρου του κόμματος Αλ. Αλαβάνου στο ντιμπέιτ, αλλά και η εν γένει επαρκής και «αντισυμβατική και αυθόρμητη» παρουσία του ίδιου σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Τα ποσοστά
Στην Κουμουνδούρου χθες, κάποιοι πεσιμιστές, υποστήριζαν ότι δεν επιτεύχθηκε ο βασικός στόχος του ΣΥΝ που ήταν η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, αλλά μια ματιά στο ποσοστό και τις ενισχυμένες έδρες που θα έχει στη νέα Βουλή, είναι αρκετή ώστε να αλλάξουν διάθεση οι απαισιόδοξοι. Γεγονός είναι ότι ο ΣΥΝ που στάθηκε με συνέπεια στο πλευρό της «γενιάς του άρθρου 16», αλλά και των ριζοσπαστικών κινημάτων καθώς και των Οικολόγων, μπόρεσε, εκτός των άλλων, να δρέψει μεγάλη μερίδα από την αποδοχή των αναποφάσιστων και των νέων ψηφοφόρων.
Ο Γ. Καρατζαφέρης κατάφερε τελικά να λύσει με τον καλύτερο τρόπο για το κόμμα του αυτό που αποτελούσε τον σημαντικότερο γρίφο των εκλογών. Ο ΛΑ.Ο.Σ κατάφερε να βρει διέξοδο προς το Κοινοβούλιο, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχθηκαν οι οπαδοί και οι υποψήφιοί του αλλά και τον απροκάλυπτο εκβιασμό του Κ. Καραμανλή ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε νέες εκλογές αν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία.
Ο κ. Καρατζαφέρης φαίνεται πως διδάχθηκε από τη λεηλασία που υπέστη στις εκλογές του 2000 το ΔΗΚΚΙ υπό τον Δ. Τσοβόλα και προσπάθησε να προστατέψει τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, λειτουργώντας με σχέδιο επικοινωνιακού ακτιβισμού.
Με τον τρόπο του βρήκε στο νήμα της κάλπης ζωτικό χώρο, σε ενδιαφέρουσες ηλικιακά και μορφωτικά κοινωνικές ομάδες, πέρα από τους παραδοσιακούς ακροδεξιούς που αυθεντικά εκφράζει και μένει να φανεί πώς θα αξιοποιήσει την παρουσία του στο Κοινοβούλιο.
Ενισχυμένοι από την εκλογική αναμέτρηση
Αποδοτική αποδείχθηκε η προσπάθεια του ΚΚΕ και της Αλέκας Παπαρήγα να περιχαρακωθεί ο κομματικός χώρος και να σιγουρέψει τους ψηφοφόρους που το ψηφίζουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο Περισσός, είδε τις δυνάμεις του να αυξάνονται σημαντικά και παρά το γεγονός ότι απέφυγε τις θριαμβολογίες, είναι σαφές ότι η μαχητική στάση του κόμματος, έπιασε τόπο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε με μεγάλη αισιοδοξία στη μάχη, διεκδικώντας τη θετική ψήφο των πολιτών με κεντρικό σύνθημα «ανίσχυρες κυβερνήσεις - ισχυρή κοινωνία». Στο τελικό ισοζύγιο συνέβαλε άκρως θετικά η καλή εμφάνιση του προέδρου του κόμματος Αλ. Αλαβάνου στο ντιμπέιτ, αλλά και η εν γένει επαρκής και «αντισυμβατική και αυθόρμητη» παρουσία του ίδιου σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Ο Γ. Καρατζαφέρης κατάφερε να λύσει με τον καλύτερο τρόπο για το κόμμα του αυτό που αποτελούσε τον σημαντικότερο γρίφο των εκλογών. Ο ΛΑ.Ο.Σ κατάφερε να βρει διέξοδο προς το Κοινοβούλιο, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχθηκαν οι οπαδοί και οι υποψήφιοί του αλλά και τον απροκάλυπτο εκβιασμό του Κώστα Καραμανλή ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε νέες εκλογές αν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία.
Διαχείριση νίκης
Για την Αριστερά, αυτό που όπως αναγνωρίζεται τώρα προέχει, είναι η διαχείριση της νίκης, δεδομένου ότι και άλλες φορές στο παρελθόν έχει αποκομίσει σημαντικά οφέλη στις κάλπες, τα οποία ωστόσο σπαταλήθηκαν απερίσκεπτα.
Αποτυχία
Το ΠΑΣΟΚ απέτυχε να πείσει ένα σημαντικό τμήμα πολιτών που αντιδρούν σε συντηρητικές προτάσεις, οι οποίοι στράφηκαν σε ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ υποδεικνύοντας ευθέως στη Χ. Τρικούπη ότι το παιχνίδι «παίζεται στα αριστερά» του πολιτικού φάσματος.
Το μάθημα
Ο Γ. Καρατζαφέρης φαίνεται πως διδάχθηκε από τη λεηλασία που υπέστη στις εκλογές του 2000 το ΔΗΚΚΙ υπό τον Δ. Τσοβόλα και προσπάθησε να προστατέψει τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, λειτουργώντας με σχέδιο επικοινωνιακού ακτιβισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου