Τετάρτη 8 Αυγούστου 2007

Η πολιτική εχθρότητας της Γεωργίας απέναντι στη Μόσχα θα οδηγήσει σε απομόνωση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας

Η πολιτική εχθρότητας της Γεωργίας απέναντι στη Μόσχα θα οδηγήσει σε απομόνωση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας

Η Pravda.Ru πήρε συνέντευξη από τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου "Μακεδονία" στη Θεσσαλονίκη Εμμανουήλ Καραγιάννη, ρωτώντας τον σχετικά με την πιθανότητα κλιμάκωσης της πολιτικής κρίσης ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γεωργία.

Pravda.Ru: Καταγγέλθηκε πρόσφατα πως μαχητικά αεροσκάφη που απογειώθηκαν από τη Ρωσία πυροδότησαν πύραυλο αέρος - εδάφους στην επικράτεια της Γεωργίας. Η Ρωσία αρνείται κάθε ανάμιξη με το περιστατικό. Εσείς πως θα το σχολιάζατε;

Εμμανουήλ Καραγιάννης: Εάν συνέβη πράγματι το περιστατικό, φαντάζει περισσότερο με ατύχημα παρά προσχεδιασμένη επίθεση, εφόσον δεν υπάρχει κάποιος ξεκάθαρος αντικειμενικός στόχος.

Ρ.R: Γιατί η Γεωργία επιδιώκει πάντα να συντηρεί και να κλιμακώνει την ένταση στις σχέσεις της με τη Ρωσία;

Ε.Κ: Δεν θα έλεγα πως η ηγεσία της Γεωργίας κλιμακώνει εσκεμμένα την ένταση στις διμερείς σχέσεις της με τη Ρωσία, αλλά πως έχει υιοθετήσει μια στρατηγική έντονης αντιπαράθεσης με τη Μόσχα για να τραβήξει την προσοχή του διεθνούς παράγοντα στις διαμάχες της χώρας επειδή παραμένουν στάσιμες.

Η φιλοπόλεμη ρητορική της κυβέρνησης Σαακιασβίλι είναι περισσότερο για εσωτερική κατανάλωση, εφόσον τα αντι-ρωσικά συναισθήματα είναι πολύ ψηλά ανάμεσα στους Γεωργιανούς πολίτες. Εντούτοις, αυτού του είδους η στρατηγική θα μπορούσε να οδηγήσει στην περαιτέρω απομόνωση των αποσχισμένων δημοκρατιών της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας και θα ευνοούσε τους εθνικιστές που τάσσονται υπέρ της παλινόρθωσης της Σοβιετικής Ένωσης.

Ρ.R: Μέχρι που φτάνει η υποστήριξη που απολαμβάνει η Γεωργία από τις ΗΠΑ;

Ε.Κ: Η Γεωργία θεωρείται από τις ΗΠΑ σημαντικό έρεισμα για τη μεταφορά των ενεργειακών πόρων της Κασπίας προς τη Δύση. Επομένως η Αμερικανική κυβέρνηση υποστήριξε, ίσως ακόμη και να ενορχήστρωσε την Ροζ Επανάσταση του 2003. Είναι απίθανο όμως για το επιτελείο του Μπους να διακινδυνεύσει μια μεγαλύτερη κρίση με τη Μόσχα αναφορικά με τη Γεωργία, τη στιγμή που χρειάζεται απεγνωσμένα την εμπλοκή της για την επίλυση του προβλήματος με τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν.

Ρ.R: Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τη Γεωργία;

Ε.Κ: Η ηγεσία της χώρας επιδιώκει παθιασμένα την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, αλλά οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι δεν διακινδυνεύουν την επιδείνωση των διπλωματικών και ενεργειακών τους σχέσεων με τη Ρωσία για χάρη μιας μικρής χώρας του Καυκάσου, ανίσχυρης στρατιωτικά. Η άπειρη πολιτική ηγεσία της Γεωργίας θα έπρεπε να πάρει μαθήματα πολιτικής από τον
Ιλχάμ Αλίγιεφ (πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν) για τις σχέσεις της με τη Ρωσία.

Παραπομπή

Δεν υπάρχουν σχόλια: