Εκβιασμός αλά τούρκα

Εκβιασμός αλά τούρκα

Τελικά, η τουρκική Εθνοσυνέλευση έκανε το καθήκον της απέναντι στους στρατιωτικούς και το λαό και ενέκρινε την ανάληψη στρατιωτικής δράσης κατά του ΡΚΚ, με εισβολή στο ιρακινό έδαφος. Απομένει, τώρα, να σταθμιστεί η κατάλληλη στιγμή για το πότε θα γίνει η επίθεση. Οπως έσπευσε να δηλώσει ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί αμέσως.

Η διευκρίνιση αυτή δρα ως συντηρητικό σε μια σούπα για να μη χαλάσει, αφού οι γροθιές σηκώθηκαν αλλά παραμένουν μετέωρες, και θα παραμείνουν για όσο καιρό απαιτηθεί μέχρις ότου οι πραγματικοί αποδέκτες του εκβιασμού, Ιράκ και ΗΠΑ, προχωρήσουν στη λήψη μέτρων που θα άρουν κάθε λόγο εισβολής. Ακόμη και ο τουρκικός τύπος διακρίνει την πραγματική εικόνα και τη μεταφέρει γλαφυρά: «Σαν την ντροπαλή νύφη, η Τουρκία παίρνει μια σημαντική απόφαση, αλλά ταυτόχρονα εύχεται να αποφύγει κάθε επίπτωση από την απόφαση αυτή».

Φυσικά, η Αγκυρα έχει κάθε λόγο να απεύχεται την εισβολή. Πέρα από τους προφανείς λόγους, όπως είναι οι επιπτώσεις στο εσωτερικό και οι περιπλοκές στο κουβάρι των διεθνών της σχέσεων, και κυρίως εκείνων με την Ουάσιγκτον και την Ε.Ε., υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι που τοποθετούνται στο παρασκήνιο της πολιτικής πράξης:

Για παράδειγμα, η ανακατανομή των κομματιών στο παζλ της διαπλοκής μεταξύ ΗΠΑ και Κούρδων του Ιράν και του Ιράκ, ή ο σχηματισμός νέων συμμαχιών της Τουρκίας με το Ιράν και τη Συρία, των χωρών που η Ουάσιγκτον έχει τοποθετήσει στον «άξονα του κακού».

Ηδη, ο πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ Ασαντ, δήλωσε την πλήρη υποστήριξή του προς μια τουρκική εισβολή στο Β. Ιράκ, ενώ είναι γνωστή η συνεργασία Αγκυρας - Τεχεράνης κατά της κοινής κουρδικής απειλής.

Ετσι, όσο η κρίση κλιμακώνεται τόσο η Τουρκία προσεγγίζει τον «άξονα του κακού». Και ταυτόχρονα μειώνεται η αμερικανική επιρροή στο κουρδικό στοιχείο, το οποίο η Ουάσιγκτον προσπαθεί να χρησιμοποιήσει για την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, μέσω της συνεργασίας της CIA με ιρανούς Κούρδους.

Το πράσινο φως της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για εισβολή στο Β. Ιράκ αποτελεί έτσι το σαφές μήνυμα προς κάθε αποδέκτη, να μην αφεθεί η κρίση να κλιμακωθεί σε σημείο που δεν θα υπάρχει πλέον πισωγύρισμα.

Η ιρακινή κυβέρνηση πιάνει το υπονοούμενο, και ήδη κάνει το δικό της βήμα αναβάλλονται επ' αόριστο τη διενέργεια του δημοψηφίσματος για το Κιρκούκ, καθυστερώντας την ένταξη της πλούσιας σε πετρέλαια περιοχής στο αυτοδιοικούμενο Ιρακινό Κουρδιστάν, κάτι που θα τόνωνε το κουρδικό αυτονομιστικό αντάρτικο απ' όλες τις πλευρές των συνόρων.

Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ, αμβλύνουν τις εντυπώσεις από την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, καθώς συρρικνώνεται η υποστήριξή της στη Βουλή. Αν αυτά σταθούν αρκετά να καθησυχάσουν την τουρκική κοινή γνώμη, τότε η κρίση σταδιακά θα εκτονωθεί, και θα δικαιωθεί ο τούρκος πρωθυπουργός, που στο μέσο της κρίσης δήλωσε ότι «το σημαντικό είναι τι αποφασίζει η Βουλή, όχι τι λέει ο λαός». Μια δήλωση που δεν αποκλείει ούτε τον πόλεμο ούτε την ειρήνη. Και, κυρίως, δίνει χρόνο σε όλους.

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ