Εάν παρακολουθήσει κανείς τις «διευθετήσεις» για το Κοσσυφοπέδιο μέσω των συζητήσεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που έχουν φέρει σε πορεία σύγκρουσης την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα, είμαι βέβαιος πως θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως ζούμε και πάλι στην εποχή του «ψυχρού πολέμου». Οι Ρώσοι, μέχρι της στιγμής τουλάχιστον, δεν αποδέχονται καμία εισήγηση των Αμερικανών και των συμμάχων τους, οι οποίοι -είναι η αλήθεια- δείχνουν ψυχραιμία και ιώβεια υπομονή. Είναι σίγουρα μία μεγάλη αλλαγή στην αμερικανική συμπεριφορά, αφού ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν δεν είχαν αναβάλει την υλοποίηση των σχεδιασμών τους, επειδή μία χώρα είχε αντιρρήσεις και πρόβαλε εμπόδια.
Την περασμένη Παρασκευή, κυκλοφόρησε ακόμη ένα σχέδιο ψηφίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Διπλωμάτες που έχουν γνώση του παρασκηνίου, ισχυρίστηκαν ότι ο Ρώσος αντιπρόσωπος το πήρε, το διάβασε, δήλωσε ότι δεν το αποδέχεται και με ύφος... πλανητάρχη ανακοίνωσε στους συναδέλφους του ότι θα προσκόμιζε ο ίδιος νέο κείμενο τη Δευτέρα (χθες). Η συνεδρίαση ήταν καθορισμένη να αρχίσει στις 10 το βράδυ (ώρα Ελλάδος). Ο Αμερικανός μόνιμος αντιπρόσωπος, που συνήθως ρίχνει... αστραπές εναντίον των εχθρών της πατρίδας του, σιώπησε. Και οι συνήθως λαλίστατοι πρέσβεις των ευρωπαϊκών χωρών, που ακολουθούν σαν σκυλάκια τον Αμερικανό συνάδελφό τους, με μισόλογα αναφέρθηκαν στην ανάγκη επίλυσης του προβλήματος με συνεργασία της Ρωσίας.
Οι αναλυτές μιλούν για «πρωτόγνωρες καταστάσεις», χωρίς όμως και να εξετάζουν εις βάθος τα αίτια αυτής της ξαφνικής αλλαγής, που άρχισε να εμφανίζεται στα διεθνή διπλωματικά πεδία από τον περασμένο Φεβρουάριο. Προηγήθηκε η ενημέρωση της αμερικανικής πρεσβείας στη Μόσχα προς την επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ότι τα μηνύματα που λαμβάνονται από το Κρεμλίνο, θυμίζουν την εποχή του Μπρέζνιεφ. Ακολούθησαν δηλώσεις, που χαρακτηρίστηκαν «ψυχροπολεμικές», του Βλαντιμίρ Πούτιν, και του υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, ενός σκληρού διπλωμάτη, με έντονα τα «ορθόδοξα αισθήματα», ο οποίος εκπαιδεύθηκε ειδικά για να αντιμετωπίζει τις μεθοδεύσεις των «κατασκευαστών» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Αλλωστε, χαρακτηρίζεται ο «φόβος και ο τρόμος» των Αμερικανών διπλωματών. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά, καθώς τα γεγονότα είναι φρέσκα ακόμη στη μνήμη των αναγνωστών.
Η υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου θα καθορίσει και το επίπεδο των μελλοντικών σχέσεων των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Η τελευταία δεν δείχνει μόνο σημάδια ανάκαμψης αλλά και αποδεικνύει παντού πως αποτελεί το «αντίπαλο δέος» της Ουάσιγκτον. Πρόσφατα, η Μόσχα παρενέβη και σε δύο θέματα, που ενδιαφέρουν τη χώρα μας:
Η αναβίωση του «ψυχρού πολέμου» προκαλεί δικαιολογημένες ανησυχίες. Οι αντιπαραθέσεις των μεγάλων δυνάμεων, επηρεάζουν κυρίως τους λαούς των μικρών χωρών, όχι τους δικούς τους, και συνήθως οι συγκρούσεις τους γίνονται σε άλλες ηπείρους. Αλλωστε, η Ευρώπη τις πλήρωσε ακριβά. Από την άλλη, η συμπεριφορά της Αμερικής, μετά την κατάρρευση του Κομμουνισμού, ήταν ηγεμονική. Επέβαλε το δόγμα «όσοι δεν μας ακολουθούν, είναι εχθροί μας». Δεν δεχόταν διαφωνίες. Η τιμωρία ήταν βαριά για όσους πρόβαλαν αντιρρήσεις. Ο νέος «ψυχρός πόλεμος» εμφανίζεται σε μία στιγμή, κατά την οποία ο αντιαμερικανισμός σ' όλο τον κόσμο έχει φτάσει στα ύψη. Είναι ελπίδα των θιασωτών της ειρήνης, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία, ότι η νέα αντιπαράθεση της Ουάσιγκτον με τη Μόσχα θα αναγκάσει τις δύο χώρες να «τα βρίσκουν» με ειλικρινή διάλογο και όχι απειλές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου