Μέχρι και μινωικό ανάκτορο «κρύβεται» κάτω από τα Χανιά. Τμήματα της αρχαίας πόλης ανασκάφθηκαν, καταχώθηκαν και προτείνεται να αναδειχθούν με πεζοδρόμησηΜε τη μέθοδο της σαλαμοποίησης η μινωική πόλη της αρχαίας Κυδωνίας, ένα σημαντικότατο αρχαιολογικό σύνολο, που αποκαλύπτεται τα τελευταία χρόνια στην παλιά πόλη των Χανίων, ξεθάβεται και θάβεται ξανά με τη δικαιολογία του προσωρινού κάτω από την πίεση των αναγκών της σύγχρονης πόλης.
Οι εγκεκριμένες μελέτες για την εκ νέου αποκάλυψη και ανάδειξη του πιο σημαντικού ευρήματος, που είναι πιθανότατα τμήμα του πρώτου μινωικού ανακτόρου που αποκαλύπτεται στη Δυτική Κρήτη, προσκρούουν στις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και η έφορος Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Μαρία Βλαζάκη προτείνει σαν λύση «την πεζοδρόμηση όλης της παλιάς πόλης των Χανίων».
«Είναι όλη ένα μνημείο σαν παλίμψηστο με προϊστορικές και κλασικές αρχαιότητες, βυζαντινά, μεταβυζαντινά, βενετσιάνικα και τουρκικά μνημεία» επιχειρηματολογεί η κ. Βλαζάκη. Με την πεζοδρόμηση, θα μπορέσουν ν΄ αναδειχθούν σ΄ ένα είδος αρχαιολογικού πάρκου νησίδες με όσο το δυνατόν περισσότερες αρχαιότητες».
Τα Χανιά έχουν ένα σπάνιο προνόμιο. Κατοικούνται συνεχώς εδώ και πεντέμισι χιλιάδες χρόνια. Το προφίλ της πόλης και ο χαμηλός λόφος Καστέλλι δίπλα στο πολύβουο παλιό λιμάνι με τα ενετικά κτίρια όπως φαίνεται από τη θάλασσα προβάλλει σε πήλινη σφραγίδα της μινωικής εποχής που βρέθηκε στην ίδια περιοχή. Το αρχαίο όνομα της πόλης, Κυδωνία, αναγνωρίστηκε σε μυκηναϊκή πινακίδα της Κνωσού. Άγνωστη σχεδόν πριν από εκατό χρόνια η αρχαία Κυδωνία αναδύεται αποσπασματικά σε τέσσερα διαφορετικά σημεία μέσα από συστηματικές και σωστικές ανασκαφές που υπαγορεύει η ανάπτυξη της σύγχρονης πόλης. Το «μπαμ» έγινε στη δεκαετία του ΄90 κυρίως χάρη στα δημοτικά έργα ύδρευσης και αποχέτευσης.
«Πρόκειται για τη σημαντικότερη πόλη της Δυτικής Κρήτης τόσο των προϊστορικών όσο και των ιστορικών χρόνων» λέει στα «ΝΕΑ» η αρχαιολόγος Μαρία Βλαζάκη.
Συστηματικές ανασκαφές έφεραν στον λόφο Καστέλλι Χανίων τον οικιστικό πυρήνα της προανακτορικής περιόδου (3500-2000 π.Χ.).
Η πιο σημαντική ανακάλυψη όμως είναι στην κεντρική Οδό Δασκαλογιάννη. Εκεί ήρθε στο φως τμήμα μεγάλου μινωικού ανακτορικού συγκροτήματος, όπως πιθανολογείται, που κρυβόταν σε βάθος λίγων εκατοστών κάτω από την άσφαλτο, συνεχίζεται κάτω από τα σπίτια και τα καταστήματα και έδωσε πολύ εντυπωσιακά ευρήματα πριν σκεπασθεί ξανά, ενώ ως συνέχειά του θεωρείται μια νησίδα που ανασκάπτει συστηματικά η Σουηδική Σχολή στην πλατεία Αγ. Αικατερίνης και περιμένει τη χρηματοδότηση των εγκεκριμένων μελετών για την κατασκευή στεγάστρου.
Σε αρκετές περιπτώσεις, τα αρχαία που βρίσκονται στην πόλη των Χανίων διατηρούνται στο υπόγειο. Στις περισσότερες καταχώνονται και σε ελάχιστες επιδιώκεται η απαλλοτρίωσή τους.
Τρανταχτό παράδειγμα από τις περιπέτειες των μινωικών αρχαιοτήτων είναι ένα σημαντικό μινωικό ιερό με τοιχογραφημένο πεσσό, δεξαμενή καθαρμών, πολύθυρο, που βρέθηκε σε οικόπεδο όμορο προς την οδό όπου εντοπίζεται το μινωικό ανάκτορο και διατηρήθηκε στο υπόγειο. Όταν, τέλος, βρέθηκε η συνέχεια του ίδιου ιερού (που σημειωτέον είναι το πρώτο του είδους για τη δυτική Κρήτη) έπειτα από κάποια χρόνια στο παραδιπλανό οικόπεδο η πρόταση της Εφορείας ήταν να απαλλοτριωθεί και αυτό για να υπάρχει η συνέχεια. Πλην όμως, οι αποφάσεις για την τύχη της αυλής του ιερού άλλαξαν δεύτερη και τρίτη φορά και η τελευταία απόφαση το 2005 ήταν να μην απαλλοτριωθεί το οικόπεδο και να καταχωθεί το μνημείο κάτω από την οικοδομή που ανεγέρθη κε πάραυτα...
Τι μάθαμε για τη μινωική Κυδωνία από τις πρόσφατες ανασκαφές; Η νεοανακτορική περίοδος (1600-1400 π.Χ.) και η μυκηναϊκή είναι από ανασκαφικής πλευράς οι πιο γνωστές. Με βάση τον πολύ μεγάλο αριθμό πινακίδων και σφραγισμάτων της γραμμικής Α γραφής, τέτοια στοιχεία βρίσκονταν μόνο όπου υπήρχαν ανάκτορα, φανερώνεται ότι η μινωική πόλη είχε συγκεντρωτική εξουσία και γραφειοκρατική οργάνωση.
Εκτός από ανακτορικό κέντρο, είχε πολύ προσεγμένο πολεοδομικό σχέδιο, στο οποίο εντάσσεται τουλάχιστον ένα ιδιαίτερα αξιόλογο ιερό. Η πόλη δέχθηκε πλήγμα από πυρκαγιά και καταστράφηκε- όπως και τα υπόλοιπα μινωικά κέντρα- πλην της Κνωσού το 1450 π.Χ., και με τη μυκηναϊκή κατάκτηση η πόλη που είναι η πλησιέστερη της Κρήτης προς την Πελοπόννησο και την ηπειρωτική Ελλάδα αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Οι εμπορικές επαφές της εκτείνονται στις Κυκλάδες, αλλά και στην Κύπρο, τη Χαναάν, τη Συρία, την Αίγυπτο, την Ιταλία και τη Σαρδηνία. Εξάγονται «επωνύμως» εξαιρετικά είδη κεραμεικής του 1300 π.Χ. με κρασί και ελαιόλαδο και είδη πολυτελείας.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Οι εγκεκριμένες μελέτες για την εκ νέου αποκάλυψη και ανάδειξη του πιο σημαντικού ευρήματος, που είναι πιθανότατα τμήμα του πρώτου μινωικού ανακτόρου που αποκαλύπτεται στη Δυτική Κρήτη, προσκρούουν στις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και η έφορος Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Μαρία Βλαζάκη προτείνει σαν λύση «την πεζοδρόμηση όλης της παλιάς πόλης των Χανίων».
«Είναι όλη ένα μνημείο σαν παλίμψηστο με προϊστορικές και κλασικές αρχαιότητες, βυζαντινά, μεταβυζαντινά, βενετσιάνικα και τουρκικά μνημεία» επιχειρηματολογεί η κ. Βλαζάκη. Με την πεζοδρόμηση, θα μπορέσουν ν΄ αναδειχθούν σ΄ ένα είδος αρχαιολογικού πάρκου νησίδες με όσο το δυνατόν περισσότερες αρχαιότητες».
Τα Χανιά έχουν ένα σπάνιο προνόμιο. Κατοικούνται συνεχώς εδώ και πεντέμισι χιλιάδες χρόνια. Το προφίλ της πόλης και ο χαμηλός λόφος Καστέλλι δίπλα στο πολύβουο παλιό λιμάνι με τα ενετικά κτίρια όπως φαίνεται από τη θάλασσα προβάλλει σε πήλινη σφραγίδα της μινωικής εποχής που βρέθηκε στην ίδια περιοχή. Το αρχαίο όνομα της πόλης, Κυδωνία, αναγνωρίστηκε σε μυκηναϊκή πινακίδα της Κνωσού. Άγνωστη σχεδόν πριν από εκατό χρόνια η αρχαία Κυδωνία αναδύεται αποσπασματικά σε τέσσερα διαφορετικά σημεία μέσα από συστηματικές και σωστικές ανασκαφές που υπαγορεύει η ανάπτυξη της σύγχρονης πόλης. Το «μπαμ» έγινε στη δεκαετία του ΄90 κυρίως χάρη στα δημοτικά έργα ύδρευσης και αποχέτευσης.
«Πρόκειται για τη σημαντικότερη πόλη της Δυτικής Κρήτης τόσο των προϊστορικών όσο και των ιστορικών χρόνων» λέει στα «ΝΕΑ» η αρχαιολόγος Μαρία Βλαζάκη.
Συστηματικές ανασκαφές έφεραν στον λόφο Καστέλλι Χανίων τον οικιστικό πυρήνα της προανακτορικής περιόδου (3500-2000 π.Χ.).
Η πιο σημαντική ανακάλυψη όμως είναι στην κεντρική Οδό Δασκαλογιάννη. Εκεί ήρθε στο φως τμήμα μεγάλου μινωικού ανακτορικού συγκροτήματος, όπως πιθανολογείται, που κρυβόταν σε βάθος λίγων εκατοστών κάτω από την άσφαλτο, συνεχίζεται κάτω από τα σπίτια και τα καταστήματα και έδωσε πολύ εντυπωσιακά ευρήματα πριν σκεπασθεί ξανά, ενώ ως συνέχειά του θεωρείται μια νησίδα που ανασκάπτει συστηματικά η Σουηδική Σχολή στην πλατεία Αγ. Αικατερίνης και περιμένει τη χρηματοδότηση των εγκεκριμένων μελετών για την κατασκευή στεγάστρου.
Σε αρκετές περιπτώσεις, τα αρχαία που βρίσκονται στην πόλη των Χανίων διατηρούνται στο υπόγειο. Στις περισσότερες καταχώνονται και σε ελάχιστες επιδιώκεται η απαλλοτρίωσή τους.
Τρανταχτό παράδειγμα από τις περιπέτειες των μινωικών αρχαιοτήτων είναι ένα σημαντικό μινωικό ιερό με τοιχογραφημένο πεσσό, δεξαμενή καθαρμών, πολύθυρο, που βρέθηκε σε οικόπεδο όμορο προς την οδό όπου εντοπίζεται το μινωικό ανάκτορο και διατηρήθηκε στο υπόγειο. Όταν, τέλος, βρέθηκε η συνέχεια του ίδιου ιερού (που σημειωτέον είναι το πρώτο του είδους για τη δυτική Κρήτη) έπειτα από κάποια χρόνια στο παραδιπλανό οικόπεδο η πρόταση της Εφορείας ήταν να απαλλοτριωθεί και αυτό για να υπάρχει η συνέχεια. Πλην όμως, οι αποφάσεις για την τύχη της αυλής του ιερού άλλαξαν δεύτερη και τρίτη φορά και η τελευταία απόφαση το 2005 ήταν να μην απαλλοτριωθεί το οικόπεδο και να καταχωθεί το μνημείο κάτω από την οικοδομή που ανεγέρθη κε πάραυτα...
Τι μάθαμε για τη μινωική Κυδωνία από τις πρόσφατες ανασκαφές; Η νεοανακτορική περίοδος (1600-1400 π.Χ.) και η μυκηναϊκή είναι από ανασκαφικής πλευράς οι πιο γνωστές. Με βάση τον πολύ μεγάλο αριθμό πινακίδων και σφραγισμάτων της γραμμικής Α γραφής, τέτοια στοιχεία βρίσκονταν μόνο όπου υπήρχαν ανάκτορα, φανερώνεται ότι η μινωική πόλη είχε συγκεντρωτική εξουσία και γραφειοκρατική οργάνωση.
Εκτός από ανακτορικό κέντρο, είχε πολύ προσεγμένο πολεοδομικό σχέδιο, στο οποίο εντάσσεται τουλάχιστον ένα ιδιαίτερα αξιόλογο ιερό. Η πόλη δέχθηκε πλήγμα από πυρκαγιά και καταστράφηκε- όπως και τα υπόλοιπα μινωικά κέντρα- πλην της Κνωσού το 1450 π.Χ., και με τη μυκηναϊκή κατάκτηση η πόλη που είναι η πλησιέστερη της Κρήτης προς την Πελοπόννησο και την ηπειρωτική Ελλάδα αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Οι εμπορικές επαφές της εκτείνονται στις Κυκλάδες, αλλά και στην Κύπρο, τη Χαναάν, τη Συρία, την Αίγυπτο, την Ιταλία και τη Σαρδηνία. Εξάγονται «επωνύμως» εξαιρετικά είδη κεραμεικής του 1300 π.Χ. με κρασί και ελαιόλαδο και είδη πολυτελείας.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου