Η αντίστροφη μέτρηση για να «τιμωρηθεί» το Ιράν έχει αρχίσει στις ΗΠΑ και οι «μεγάλες» δυνάμεις σπεύδουν να πάρουν θέση πριν διαμορφωθούν οριστικά οι συμμαχίες και τα μέτωπα.
Ετσι, ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Μπερνάρ Κουσνέρ, εφαρμόζοντας πιστά την ατλαντική πολιτική του νέου προέδρου, Νικολά Σαρκοζί, κάλεσε τον κόσμο να ετοιμαστεί για «τα χειρότερα, δηλαδή για πόλεμο», προκαλώντας διεθνή σάλο, ο οποίος τον ανάγκασε να ανασκευάσει κάπως τις δηλώσεις του, επανερχόμενος στην πάγια θέση για συνέχιση των διπλωματικών διαβουλεύσεων.
Μήνυμα Κουσνέρ
Η δήλωση Κουσνέρ μόνο παραδρομή της γλώσσας δεν ήταν: ουσιαστικά απευθυνόταν στις ευρωπαϊκές δυνάμεις -και κυρίως στη Γερμανία- που αρνούνται να προσχωρήσουν στα νέα τυχοδιωκτικά σχέδια των νεοσυντηρητικών των ΗΠΑ, που με «ιδεολογικό» εκπρόσωπο τον αντιπρόεδρο, Ντικ Τσένι, ετοιμάζονται να ανοίξουν μία ακόμη διεθνή πληγή.
Το πρόσφατο επεισόδιο στη Συρία, όπου το Ισραήλ φαίνεται ότι κατέστρεψε μυστική βάση πριν ακόμη κατασκευαστεί κάποιο νέο «όπλο», δείχνει ότι οι πολεμικές προετοιμασίες των ΗΠΑ και του απαραίτητου συμμάχου τους στην περιοχή δεν βρίσκονται πια στο στάδιο του σχεδιασμού.
Η κυβέρνηση Μπους έχει ξεκινήσει τεράστια πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική εκστρατεία, αλλά κυρίως επιχειρεί να χειραγωγήσει την αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη για να γίνει αποδεκτό το πλήγμα στο Ιράν: Ο υφυπουργός Εξωτερικών, Νίκολας Μπερνς, ζήτησε οικονομικές «θυσίες» από τις χώρες που συναλλάσσονται με το Ιράν, ενώ ο πρόεδρος Μπους χρησιμοποίησε τον όρο «πυρηνικό ολοκαύτωμα» αναφερόμενος στο Ιράν, για να γίνουν οι απαραίτητοι συνειρμοί...
Ορισμένοι εκτιμούν ότι η απόφαση έχει ήδη ληφθεί και επικαλούνται το γεγονός ότι οι Βρετανοί αποσύρονται από τη Βασόρα, οι ΗΠΑ δεν επιδιώκουν πια την αντικατάσταση του ιρακινού πρωθυπουργού, η Σαουδική Αραβία δαπανά δισεκατομμύρια για την προστασία των πετρελαιοπηγών της και ο πρόεδρος Μπους βιάζεται για τη διάσκεψη για το Μεσανατολικό, ώστε να έχει να προσφέρει κάτι στους Αραβες.
Στην Ευρώπη ο Σαρκοζί μπορεί να ζήλεψε τον ρόλο του Μπλερ ή να νομίζει ότι, με πολεμοχαρείς τόνους απέναντι στο Ιράν, θα αναβαθμιστεί η θέση της διεθνώς. Ευτυχώς, διατυπώνονται ήδη αρκετές αντιρρήσεις, όχι μόνο από τη Γερμανία, αλλά και από Αυστρία, Ιταλία και Ισπανία, οι οποίες δεν θα ήθελαν να εγκαταλείψουν το πλαίσιο του ΟΗΕ για να προσχωρήσουν στη γαλλική άποψη για ξεχωριστές κυρώσεις ή ακόμη και για ανοιχτές επιχειρήσεις.
Εκείνη που φαίνεται ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος και τις επιπτώσεις της επικείμενης απειλής είναι η ηγεσία του Ιράν. Ο πρόεδρος Αχμαντινετζάντ παραμέρισε με αδιαφορία τις δηλώσεις Κουσνέρ, ενώ ο πνευματικός ηγέτης Χαμενεΐ πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν απλώς «ψυχολογικό πόλεμο» εναντίον του Ιράν, αλλά η δύναμή τους φθίνει στην περιοχή.
Το καθεστώς της Τεχεράνης δείχνει υπερβολική εμμονή στην επιδίωξή του να γίνει πυρηνική δύναμη -έστω και ειρηνική- αδιαφορώντας για τη «μεταδοτικότητα» αυτής της τάσης.
Ταυτόχρονα πιστεύει ότι αποτελεί την «ιδεολογική καρδιά» του μουσουλμανικού κόσμου και εκτιμά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα τολμήσουν να ανοίξουν ένα ακόμη μέτωπο, αλλά και στην έσχατη αυτή περίπτωση το Ιράν θα βγει νικηφόρο, ενώ θα καταρρεύσουν όλα τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα της περιοχής -Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Εμιράτα, Ιορδανία, Αίγυπτος!
Ρωσία και Κίνα
Η Ρωσία και η Κίνα επιμένουν σταθερά στην άποψη ότι πρέπει να δοθεί χρόνος στον διαπραγματευτή της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας να καταλήξει σε συμφωνία με την Τεχεράνη, η θέση αυτή όμως δεν υπονοεί ότι την κρίσιμη στιγμή θα στηρίξουν το Ιράν.
Εκείνη που θα βρεθεί σε πολύ πιο δύσκολη θέση απ' ό,τι το 2003 είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Επειδή οι συνέπειες μιας σύγκρουσης με το Ιράν θα είναι πολύ σοβαρότερες και θα αγγίξουν κυριολεκτικά όλο τον κόσμο, οι ευρωπαϊκές χώρες είναι υποχρεωμένες να αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες για τη διαφύλαξη της ειρήνης και να μη συρθούν πίσω από το άρμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ετσι, ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Μπερνάρ Κουσνέρ, εφαρμόζοντας πιστά την ατλαντική πολιτική του νέου προέδρου, Νικολά Σαρκοζί, κάλεσε τον κόσμο να ετοιμαστεί για «τα χειρότερα, δηλαδή για πόλεμο», προκαλώντας διεθνή σάλο, ο οποίος τον ανάγκασε να ανασκευάσει κάπως τις δηλώσεις του, επανερχόμενος στην πάγια θέση για συνέχιση των διπλωματικών διαβουλεύσεων.
Μήνυμα Κουσνέρ
Η δήλωση Κουσνέρ μόνο παραδρομή της γλώσσας δεν ήταν: ουσιαστικά απευθυνόταν στις ευρωπαϊκές δυνάμεις -και κυρίως στη Γερμανία- που αρνούνται να προσχωρήσουν στα νέα τυχοδιωκτικά σχέδια των νεοσυντηρητικών των ΗΠΑ, που με «ιδεολογικό» εκπρόσωπο τον αντιπρόεδρο, Ντικ Τσένι, ετοιμάζονται να ανοίξουν μία ακόμη διεθνή πληγή.
Το πρόσφατο επεισόδιο στη Συρία, όπου το Ισραήλ φαίνεται ότι κατέστρεψε μυστική βάση πριν ακόμη κατασκευαστεί κάποιο νέο «όπλο», δείχνει ότι οι πολεμικές προετοιμασίες των ΗΠΑ και του απαραίτητου συμμάχου τους στην περιοχή δεν βρίσκονται πια στο στάδιο του σχεδιασμού.
Η κυβέρνηση Μπους έχει ξεκινήσει τεράστια πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική εκστρατεία, αλλά κυρίως επιχειρεί να χειραγωγήσει την αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη για να γίνει αποδεκτό το πλήγμα στο Ιράν: Ο υφυπουργός Εξωτερικών, Νίκολας Μπερνς, ζήτησε οικονομικές «θυσίες» από τις χώρες που συναλλάσσονται με το Ιράν, ενώ ο πρόεδρος Μπους χρησιμοποίησε τον όρο «πυρηνικό ολοκαύτωμα» αναφερόμενος στο Ιράν, για να γίνουν οι απαραίτητοι συνειρμοί...
Ορισμένοι εκτιμούν ότι η απόφαση έχει ήδη ληφθεί και επικαλούνται το γεγονός ότι οι Βρετανοί αποσύρονται από τη Βασόρα, οι ΗΠΑ δεν επιδιώκουν πια την αντικατάσταση του ιρακινού πρωθυπουργού, η Σαουδική Αραβία δαπανά δισεκατομμύρια για την προστασία των πετρελαιοπηγών της και ο πρόεδρος Μπους βιάζεται για τη διάσκεψη για το Μεσανατολικό, ώστε να έχει να προσφέρει κάτι στους Αραβες.
Στην Ευρώπη ο Σαρκοζί μπορεί να ζήλεψε τον ρόλο του Μπλερ ή να νομίζει ότι, με πολεμοχαρείς τόνους απέναντι στο Ιράν, θα αναβαθμιστεί η θέση της διεθνώς. Ευτυχώς, διατυπώνονται ήδη αρκετές αντιρρήσεις, όχι μόνο από τη Γερμανία, αλλά και από Αυστρία, Ιταλία και Ισπανία, οι οποίες δεν θα ήθελαν να εγκαταλείψουν το πλαίσιο του ΟΗΕ για να προσχωρήσουν στη γαλλική άποψη για ξεχωριστές κυρώσεις ή ακόμη και για ανοιχτές επιχειρήσεις.
Εκείνη που φαίνεται ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος και τις επιπτώσεις της επικείμενης απειλής είναι η ηγεσία του Ιράν. Ο πρόεδρος Αχμαντινετζάντ παραμέρισε με αδιαφορία τις δηλώσεις Κουσνέρ, ενώ ο πνευματικός ηγέτης Χαμενεΐ πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν απλώς «ψυχολογικό πόλεμο» εναντίον του Ιράν, αλλά η δύναμή τους φθίνει στην περιοχή.
Το καθεστώς της Τεχεράνης δείχνει υπερβολική εμμονή στην επιδίωξή του να γίνει πυρηνική δύναμη -έστω και ειρηνική- αδιαφορώντας για τη «μεταδοτικότητα» αυτής της τάσης.
Ταυτόχρονα πιστεύει ότι αποτελεί την «ιδεολογική καρδιά» του μουσουλμανικού κόσμου και εκτιμά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα τολμήσουν να ανοίξουν ένα ακόμη μέτωπο, αλλά και στην έσχατη αυτή περίπτωση το Ιράν θα βγει νικηφόρο, ενώ θα καταρρεύσουν όλα τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα της περιοχής -Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Εμιράτα, Ιορδανία, Αίγυπτος!
Ρωσία και Κίνα
Η Ρωσία και η Κίνα επιμένουν σταθερά στην άποψη ότι πρέπει να δοθεί χρόνος στον διαπραγματευτή της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας να καταλήξει σε συμφωνία με την Τεχεράνη, η θέση αυτή όμως δεν υπονοεί ότι την κρίσιμη στιγμή θα στηρίξουν το Ιράν.
Εκείνη που θα βρεθεί σε πολύ πιο δύσκολη θέση απ' ό,τι το 2003 είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Επειδή οι συνέπειες μιας σύγκρουσης με το Ιράν θα είναι πολύ σοβαρότερες και θα αγγίξουν κυριολεκτικά όλο τον κόσμο, οι ευρωπαϊκές χώρες είναι υποχρεωμένες να αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες για τη διαφύλαξη της ειρήνης και να μη συρθούν πίσω από το άρμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου