Τυχόν σύρραξη μεταξύ Τουρκίας - Ιράκ, θα είναι ελεγχόμενη από τους Αμερικανούς, υποστηρίζει ο πρέσβης επί τιμή Χρήστος Ψιλογένης.
Σε συνέντευξή του στη «Σημερινή», μετά την πρόσφατη απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης που έδωσε την άδειά της για εισβολή στο Ιράκ, ο κ. Ψιλογένης υποστηρίζει επίσης ότι η έξαρση που παρατηρείται στο όλο κουρδικό ζήτημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, από την Τουρκία για την εξασφάλιση κάποιου οφέλους, σε κάποιο άλλο μέτωπο, όπως στο Κυπριακό και στο Αιγαίο, όπου το κόστος δεν θα ήταν τόσο ψηλό για την Ουάσινγκτον.
Ο κ. Ψιλογένης υποστηρίζει επίσης ότι η Άγκυρα γνωρίζει καλά ότι αν υπερβεί την «κόκκινη γραμμή», τότε είναι εκείνη που θα πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα. Διότι στην περιοχή υπάρχουν πολλές άλλες χώρες που θα δέχονταν ευχαρίστως να αναλάβουν, έστω και συλλογικά, το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Η απόφαση του τουρκικού κοινοβουλίου για εισβολή στο Ιράκ τι κρύβει;
Η εξασφάλιση της άδειας αυτής μπορεί να αποσκοπεί σε τρεις στόχους: Ο πρώτος, που είναι και ο πιο πιεστικός, είναι η ανταπόδοση των πληγμάτων που υπέστη ο τουρκικός στρατός, εξαιτίας της δράσης των Κούρδων ανταρτών κατά τις τελευταίες εβδομάδες.
Ο δεύτερος αφορά το γόητρο της χώρας τόσο στο εσωτερικό, έναντι του στρατού και της τουρκικής κοινής γνώμης, όσο και στο εξωτερικό, έναντι κυρίως των ΗΠΑ αλλά και των γειτονικών προς την Τουρκία χωρών, όπου η Άγκυρα διεκδικεί, σαφώς, ηγετικό ρόλο.
Ο τρίτος στόχος αφορά τον πόλεμο χαρακωμάτων μεταξύ στρατοκρατών από τη μια και του Ισλαμισμού από την άλλη. Ο Ερντογάν δηλαδή και η κυβέρνησή του θα πρέπει να περάσουν με επιτυχία τις εξετάσεις πατριωτισμού και νομιμοφροσύνης προς το κοσμικό κράτος έναντι του τουρκικού στρατιωτικού κατεστημένου, το οποίο σαφώς απώλεσε γόητρο μετά την πρόσφατη εκλογή του Αμπτουλάχ Γκιουλ, στην προεδρία του κράτους.
Η επιδίωξη αυτή της Τουρκίας στοχεύει, μήπως, απλώς στο να αποκομίσει κάποια οφέλη ή είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει την απόφασή της;
Η έξαρση που παρατηρείται στο όλο κουρδικό ζήτημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, από την Τουρκία, αν όχι αποκλειστικά, έστω και κατά κύριο λόγο, για την εξασφάλιση κάποιου οφέλους, σε κάποιο άλλο μέτωπο, όπου το κόστος δεν θα ήταν τόσο ψηλό για την Ουάσινγκτον. Αντίθετα, η άμεση και ολοκληρωτική ικανοποίηση των τουρκικών στόχων στις κουρδικές περιοχές είναι, υπό τις περιστάσεις, ανέφικτη. Όχι μόνο διότι θα αναδείκνυε την πλήρη αναξιοπιστία της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή, αλλά και θα εκμηδένιζε το μοναδικό ίσως χειροπιαστό αποτέλεσμα της αμερικανικής επέμβασης στο Ιράκ, τη στήριξη δηλαδή μιας κουρδικής πολιτικής οντότητας, παραμονές προεδρικών εκλογών και την ώρα που ο αμερικανικός λαός άρχισε ήδη να αντιδρά ανοικτά στην αιματηρή περιπέτεια του Ιράκ.
Σε περίπτωση σύρραξης Τουρκίας - Ιράκ, πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις Τουρκίας - ΗΠΑ, δεδομένου ότι οι τελευταίες υποθάλπουν το Ιράκ;
Για τους λόγους που ήδη ανέλυσα, δεν πρέπει να αναμένεται ανατροπή του επικρατούντος γενικότερου status quo στην περιοχή. Η Τουρκία εκείνο που μπορεί, προς το παρόν τουλάχιστο, να εξασφαλίσει, θα είναι κάποια ικανοποίηση γοήτρου, που στην ουσία θα είναι πολύ πιο κάτω από τους «στόχους μπαλκονιού», που υπόσχονται πολιτικοί και στρατοκράτες στις τουρκικές μάζες. Επομένως, τυχόν σύρραξη θα γίνει υπό το άγρυπνο μάτι των Αμερικανών, θα είναι περιορισμένη και ασφαλώς ελεγχόμενη. Αρκετή για να ικανοποιήσει το τουρκικό εθνικό γόητρο, αλλά κυρίως ελεγχόμενη για να διασφαλίσει τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα.
Ποιο θα είναι το μέλλον της Τουρκίας σε μια ενδεχόμενη σύρραξή της με το Ιράκ;
Η δράση του τουρκικού στρατού θα περιοριστεί κατά κύριο λόγο στις παραμεθόριες περιοχές, με κάποια σποραδική δράση της τουρκικής αεροπορίας κατά του ΠΚΚ σε μεγαλύτερο βάθος και με την κατανόηση όλων των εμπλεκομένων. Η δράση αυτή θα ικανοποιήσει προφανώς το γόητρο της Άγκυρας, θα διατηρήσει τα προσχήματα για την κυβέρνηση του Ιράκ και κυρίως θα διατηρήσει αλώβητους τους ευρύτερους αμερικανικούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Στην ουσία, όμως, δεν θα θιγεί το κουρδικό πολιτικό οικοδόμημα, παρότι θα εξαγγελθούν ασφαλώς «σημαντικές επιτυχίες» κατά των Κούρδων, για ικανοποίηση της τουρκικής κοινής γνώμης.
Η Τουρκία στηρίζεται εδώ και μερικές δεκαετίες, κυρίως, στην αμερικανική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια. Επομένως, δεν έχει τη δύναμη να έλθει σε ανοικτή πολεμική σύγκρουση με το Ιράκ, που να θίγει την ουσία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Η Άγκυρα γνωρίζει καλά ότι αν υπερβεί την «κόκκινη γραμμή», τότε είναι εκείνη που θα πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα. Διότι στην περιοχή υπάρχουν πολλές άλλες χώρες που θα δέχονταν ευχαρίστως να αναλάβουν, έστω και συλλογικά, το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Θα λέγατε ότι μια τέτοια επιδίωξη της Τουρκίας θα έχει δυσμενείς συνέπειες για την Κύπρο;
Οι ΗΠΑ ασφαλώς θα δώσουν το μήνυμα ότι δεν μπορούν να επιτρέψουν τη διείσδυση των τουρκικών δυνάμεων πέραν ορισμένου σημείου. Με τα δεδομένα αυτά, το πιο πιθανό είναι η Τουρκία να δείξει τη δυσαρέσκειά της και να αναζητήσει ανταλλάγματα σε άλλα μέτωπα, όπως είναι εκείνο της Κύπρου και κατά δεύτερο λόγο εκείνο του Αιγαίου.
Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου